پژواک رامسر

آید به سوی ما باز ، هر کار زشت و زیبا!!!

پژواک رامسر

آید به سوی ما باز ، هر کار زشت و زیبا!!!

هدف خدمت است یا کسب نعمت!!

عمران و آبادانی ،توسعه شهری ،حل مشکلات منطقه ای ،نقد گذشته و نگاه به ایجاد آینده ای ایده آل در نظر مردم ،فصل مشترک تمامی نامزدهای انتخاباتی این دوره مجلس شورای اسلامی می باشد.با این وجود و اندکی تامل در آرمانهای مد نظر این افراد که هر یک خود را اصلح و فقط خود را لایق نمایندگی مردم در خانه ملت می دانند ،این تصور را در ذهن مخاطب ایجاد می کند که آنها تا چه اندازه ای به این شعارها پایبند هستند و صرف شعار برای ربودن آرای مردم ، هدف نیست .

با اندکی تحقیق و قدری تجسس دراوضاع و احوال نامزدهای انتخاباتی این دوره به وضوح در می یابیم که تعداد زیادی از این افراد از طبقه خاصی هستند که بعد از گذراندن دوران مفید خدمت و ورود به دوران پیری و بازنشستگی ،خانه ملت را مکان مناسبی برای گذراندن این مرحله از عمر خود انتخاب کرده و سعی در جذب آرای مردم دارند.

براستی چه تقریبی از این افراد در فکر حل مشکلات مردم هستند و درد مردم را لمس کرده و در پی مداوای آن هستند.آیا مشکلاتی که در نظر این نامزدها بزرگ و کمر شکن به نظر می رسد یک شبه و آنی به وجود آمده است؟ آیا بحث مشکلات کشاورزی،اقتصادی ،بیکاری جوانان ، لزوم توجه بیشتر مسئولان به منطقه و... در طی 4 سال وکالت حل می شود که این نامزدها با دمیدن در شیپور تبلیغات جراحات مردم را تازه می کنند؟ آیا با وعده های سر خرمن و پوشالی می توانند با خاطری آسوده و وجدانی آرام بر کرسی که اگر!!بدست بیاورند تکیه زنند؟

عدم نتیجه این شعارهای بی مغز برخی از نامزدها را چه کسی می چشد و دودش به چشم چه کسانی می رود؟آیا بهتر نیست به جای صرف هزینه های هنگفت انتخاباتی و ایجاد تمثال با لبخند آنچنان بر پوستر های تبلیغاتی ،درصدی از هزینه های آن را برای حل مشکلات مردم منطقه ،ایجاد اشتغال جوانان و حل بحران بیکاری و...صرف کنند؟

 اگر هدف خدمت است ،کدام یک از نامزدهای انتخاباتی هم اکنون حاضر است تا از ادعای نامزدی نهمین دوره مجلس شورای اسلامی دست بردارد و برای رضای خدا و خدمت به خلق ،هزینه های انتخاباتی را برای رفاه عمومی صرف کند؟!!

مگر در آموزه های دینی به ما نیاموخته اند که "چراغی که به خانه واجب است به مسجد حرام است"


پی نوشت:

این یاداشت را به بهانه دردو دل با یک شهروند حوزه انتخاباتی تنکابن و رامسر  نوشتم که همسایه اش تبلیغات انتخاباتی نجومی انجام می داد ولی این بنده خدا کوبیده انداخته شده توسط صاحبخانه اش در جلوی سگ را پس از شست و شو  صرف کرد

 

مشاغل خانگی،فرصت یا تهدید؟

بیکاری و عدم اشتغال جوانان،مشکل اصلی جامعه است که هر روز مسئولان کشوری ،استانی و شهرستانی ما ،با آمار و ارقام مختلف و متفاوت از رفع آن در چشم اندازی کوتاه سخن به میان می آورند و آحاد جامعه را به حل این معضل در آینده نزدیک امیدوار می کنند.شگفت آنکه ،این معضل بزرگ در اکثر ناملایمات اجتماعی ،درگیری ها و نزاع های موجود ،ریشه دوانده و روند حرکتی جامعه را دچار چالش کرده است.

لاجرم به طور قطع یقین باید برای حل آن ،ایده ای نو ،همتی دوچندان و تدابیر ویژه به کار بست تا سایه شوم آن ،که می توان از تعبیر "مشکل خانمان سوز" برایش استفاده نمود هر چند زودتر از سر ما عبور کند.در این میان طرح مشاغل خانگی ،یکی از روش های پیشنهادی دولت برای حل این مشکل بود که جامعه را به سمت و سوی آن سوق داد.

فعال شدن مراکز فنی حرفه ای در سطح کشور و دریافت مدارک مهارت شخصی از خیاطی و تایپ و حروف چینی گرفته تا انواع صنایع دستی و... توسط افراد ،آنها را به سمت استفاده از تسهیلات بانکی سوق داد.برای نمونه ،شخصی که منبت کاری را شغل خانگی خود عنوان کرد و در حالیکه با کمتر از صد هزار تومان می توانست محصول خود را به بار بنشاند و به بازار  عرضه نماید با در دست داشتن مدرک فنی و حرفه ای و مراجعه به مراکز ذی صلاح ،در خواست وام های چند میلیونی نمود.با این توجیه که از این پول برای درمان جراحات اقتصادی اش استفاده نماید.از سوی دیگر،وقتی که محصول او به بازار عرضه می شود ،با عدم استقبال خریدار مواجه شده و یا به عبارتی دیگر محصول او در دستش می ماند و در اینجاست که از شغل خود دست می کشد.در نگاهی دیگر،این شخص دچار دو مشکل شده است،

اولا اینکه دوباره مانند سابق بیکار شده است و هیچ منبع در آمدی برایش به وجود نیامده است و از طرفی دیگر با سنگینی پرداخت اقساط تسهیلات دریافتی ،ناخوداگاه دچار معضل بزرگتر دیگری به نام" بدهکار بانکی" شده است.حال تکلیف چیست؟به قول معروف می توان درباره او از تعبیر"از چاله به چاه افتادن" استفاده کرد.

نگارنده ،ضمن تایید مفید بودن مشاغل خانگی ،بر این عقیده است که دولت به جای ارائه تسهیلات بانکی که با طرح موضوع فوق می توان از آن به عنوان تسهیلات مضر نام برد از طرح ایجاد بازار رقابتی بین تولید کنندگان استفاده نماید.

در توجیه این موضوع ،می توان گفت مثلا برای همان صنعت منبت کاری ،رقابتی ایجاد کرد که بهترین محصولات توسط دولت خریداری شده و برای ارائه به بازار ،خصوصا بازارهای خارجی استفاده نمود.با این تدبیر ،مطمئنا شغلهای دیگری نیز در کنار این شغل به وجود خواهد آمد و روحیه تولید محصول و ایجاد شغل ،حال و هوای تازه ای به خود خواهد گرفت.

فروش استثنایی یک دستگاه mp3 recording

به اطلاع می رساند یک دستگاه mp3 recording که به تازگی توسط نماینده خانه مطبوعات غرب مازندران به بنده اهدا شده است با یک کارت شارژ 2 هزار تومانی ایرانسل معاوضه می شود.

قابل ذکر است که این دستگاه mp3 recording دارای مشکلات زیر است که لازم است خریدار از آن مطلع باشد.


1-دکمه of و on آن خراب است و برای راحتی کار استفاده کننده آن همیشه روشن است.

2-بیش از یک سال از کارت گارانتی آن گذشته است و وقتی اولین اشکال در دستگاه بوجود آمد باید آن را توی سطل زباله پرت کنی و برای همیشه از خیرش بگذری.

3-قابل توجه است وقتی باطری پلمپ شده این دستگاه از جعبه آن بیرون آورده شد ،به دلایلی کاملا مشکوک سوخته شده بود.(دستگاه ریکوردر دیگر دوستان هم از همین خصوصیات مثبت برخوردار است اما به دلیل اینکه کسی هدیه رو نمی فروشه حاضر نیستن حتی کسی به سایه اش چپ نگاه کنه!!!).

لازم به ذکر است اگر همین دستگاه توسط نماینده خانه مطبوعات غرب مازندران تقاضا شود با حدود 50 درصد تخفیف یعنی فقط یک کارت شارژ 1000 تومانی ایرانسل واگذار می شود.

تبعیض حتی در خانه مطبوعات!!!

خبرنگار ،این قشر زحمت کش که روز و شب خود را یکی می کند تا بدون کوچکترین چشم داشت از خلق خدا،با جد و جهد مثال زدنی و اطلاع رسانی صحیح ، می کوشد در پی حل مشکلات جامعه خود بر آید تا در پی توسعه میهن خود قدمی برداشته باشد.فردی که از زندگی شخصی خود می گذرد ،ولی به دلیل وجدان کاری و تعهد اخلاقی ،به هیچ وجه از حل معضلات جامعه خود کوچکترین قدمی به عقب برنمی دارد.

چه رنجها که نمی کشد و چه مصیبتهایی که تحمل نمی کند تا از حقوق مردمی دفاع کند که تنها چشم امیدشان ،به سوی اوست و منتظر احیای حقوقشان توسط قلم های طناز و کلام های شیوای این سرباز ملت هستند.

در این میان اگر این صاحب رسانه و جراید از عدم داشتن وسایل مدرن و پیشرفته و ضروری ،نظیر دوربین عکاسی جهت ثبت لحظه ها ،واکمن جهت ضبط صداها ،کامپیوتر جهت پردازش اطلاعات و ارسال اخبار به نشریات و سایتهای متبوعش و... در جهت اسحقاق حقوق مردم و رساندن دردو دلهای آنها رنج برد ،چگونه خواهد توانست در این دهکده جهانی که رصد اخبار را تقریبا به صفر رسانده ،به وظایف خطیر و حساس خود بدرستی عمل کند؟چگونه خواهد توانست در گردونه ارتباطی ،مسئولیت خود را به نحو احسن به انجام رسانده و در مقابل اتهام "عدم انجام وظیفه اطلاع رسانی "توسط افکار عمومی پاسخگو باشد؟

با این اوصاف ،در نشست خبرنگاران غرب استان با استاندار مازندران ،مبلغی جهت کمک به خبرنگاران این خطه اختصاص داده شد و خانه مطبوعات غرب استان نیز موظف شد با خرید اقلام مناسب و مورد نیاز با توجه به سرانه هر خبرنگار ، جهت پوشش خبری مناسب مبادرت ورزد.

در این میان در جلسه تصمصم گیری جهت اولویت بندی اقلام مورد نیاز خبرنگاران ،نماینده خانه مطبوعات غرب مازندران تاکید کرد که وسایل مورد نیاز خبرنگاران باید حتما یکی از گزینه های واکمن دیجیتالی ،دوربین عکاسی و  دستگاه چند کاره باشد که این گفته حداقل مورد تایید 7 نفر از خبرنگاران تنکابن و رامسر می باشد.حتی خبرنگاری از نداشتن لپ تاپ جهت ارسال خبر و اولویت آن در لیست خود نام برد، ولی این امر با مخالفت نماینده خانه مطبوعات غرب مازندران مواجه شد و آن خبرنگار ،ناچار به قلم زدن لپ تاپ مورد نیازش از لیست اولویت هایش شد.

جالب اینجاست که بعد از توزیع وسایل ،مشاهده شد که به برخی از خبرنگاران در تنکابن و رامسر که تعداد آنها از انگشتان یک دست نیز تجاوز نمی کند یک دستگاه لپ تاپ داده شد که مورد تعجب همگان واقع گشت.

این اقدام خانه نماینده خانه مطبوعات غرب استان که در توجیهی غیر عقلانی ،خبرنگارن تنکابن و رامسر را به عدم دقت در این زمینه متهم می کند ،بسیار ناپسند است.لازم به ذکر است که این تبعیض نماینده خانه مطبوعات غرب مازندران،پیشتر در تقسیم بن خرید در نمایشگاه مطبوعات تهران نیز،مشاهده شده است.

اینک خبرنگاران فعال و زحمت کش تنکابن و رامسر از شخص دهقان ، رییس خانه مطبوعات استان می خواهند تا با ورود به این مسئله ،آن را به دقت بررسی نموده و شائبه های ناشی از ایجاد این تبعیض را حل نماید.

مطمئنیم ،  اگر خبرنگاری نتواند از پس استیفای حقوق از دست رفته خود بر آید ،قطعا قادر نخواهد بود از حقوق ملتی که آنها را امین خود می دانند دفاع کند.

خبرنگارانی که بر صحت گفتار فوق مهر تایید می گذارند

1-حسین قاسمی خبرنگار هفته نامه پژواک

2-سهیلا محمدی خبرنگار روزنامه حرف مازندران و خبرگزاری فارس

3-هوشنگ امیدی نژاد خبرنگار روزنامه وارش

4-عباس احمدی خبرنگار صدا و سیما و خبرگزاری ایرنا

5-روزمهر صالحی خبرنگار روزنامه ایران

6-مازیار عارفانی خبرنگار ماهنامه شمیم شمال

7-احمد برفی پیام کشاورز

8-علیرضا عبدی خبرنگار پنجره نو

و چند تن دیگر از خبرنگاران که نامشان محفوظ است.

 

بازتاب :سایت مازندنومه

به گوش باشید ،صدای گامهای بهار می آید

شکوفه های درختان مژده آمدن بهاری دل انگیز و نوید پایان زمستان سرد و مخوف را فریاد می زنند.دلتان بهاری ، روزتان شاد و تنتان سالم باد.

آن همه نازو تنعم که خزان می فرمود،عاقبت با قدم باد بهار آخر شد

پاسخگویی به صلاح جامعه نیست!!!

یاداشت اخیر علیرضا عبدی ،خبرنگار شهرستان رامسر با موضوعیت گلایه در باب جابجایی های شتاب زده درون سازمانی شهرداری رامسر و اشاره وی به مقصر بودن خبرنگاران شهرستان در عدم انجام وظیفه خود بدرستی ،در امر اطلاع رسانی ،بهانه ای شد تا نگاشته ذیل را به قلم بیاورم.هر چند پیشتر ، به دلیل پاسخ متکبرانه یکی از اعضای  فعلی شورای اسلامی شهر رامسر به سوالات خبرنگار ماهنامه ساحل دریا ، متونی را با تیتر فوق نگاشته بودم ، ولی مدیر مسئول آن نشریه، به دلایلی حاضر به انتشار آن نشد.

در شرایطی که اطلاع رسانی و رصد اخبار توسط مردم ،جهان را به دهکده ای تبدیل کرده است که دریافت تازه ترین اخبار را در کمترین فرصت زمانی مقدور می سازد ،ولی بعضی از مسئولین شهرستان ما ،چشم از واقعیت این موضوع، بسته و به دلایلی که مردم مظلوم شهرستان محروم مان بهتر می دانند ،در پاسخ به سوالات خبرنگاران درباره عملکردشان از جمله "پاسخگویی به صلاح جامعه نیست" استفاده می کنند.در همین راستا ،مسئولی با اشاره به داشتن دستورالعملی که خود را ممنوع المصاحبه می داند از پاسخگویی سر باز زده و همچنان بر صندلی چرخدار، که امانت مردم در دستش است تکیه می زند.تاسف این موضوع زمانی است که روسای ادارات شهرستانهای همجوار با دعوت از خبرنگاران شهرستان رامسر،خواستار پوشش خبری اداره متبوعشان هستند.نمونه مستند آن ،اداره اوقاف شهرستان رودسر است که به مناسبت هفته وقف ،از خبرنگاران شهرستان رامسر جهت پوشش خبری درمصاحبه مطبوعاتی خود دعوت به عمل می آورد  و همین امر در شهرستان رامسر محقق نمی شود ، در حالی که انبوهی از سوالات مردمی در مورد موقوفات و نذورات  شهرستان رامسر در اذهان خبرنگاران برای پرسیدن موجوداست ،هیچ گونه جلسه ای دال بر رفع شبهات و شفاف سازی عملکردها صورت نمی گیرد.

هر چند که فرماندار رسانه ای شهرستان با ارسال نامه ای به روسای ادارات ،آنها را ملزم به پاسخگویی کرد و داشتن رابطه نزدیک با مطبوعات را از جمله پارامترهای ارزیابی سالانه آنها بر شمرد ولی آیا این مهم توسط روسای ادارت شهرستان جدی گرفته شد و یا نه ،مقوله ای است که نیازمند پیگیری بهتر و بیشتر توسط آن مقام اجرایی شهرستان است.

حال با همه این تفاسیر و نارسایی هایی که در امر اطلاع رسانی در شهرستان رامسر وجود دارد ،آیا خبرنگاران باز هم می توانند وظیفه خود را به نحو احسن به انجام برسانند؟

یک بام و دو هوا!!!


پوزخند :خیابانی در رامسر که با دو نام مشهور است!!!

گوشه ای از چهره پنهان عروس شهرهای ایران


پوزخند : بس که گفتند از توریست و میهمان و از هتل،کی کنند حل مشکلات...

انتخاب چیست؟اصلح کیست؟

آنچنان که وحی منزل نقش آدمیان را در تبیین سرنوشت خویش بیان فرموده که "ان الله لا یغیروا ما بقوم ،حتی یغیروا ما بانفسهم" دانستن هر چند لازم است اما کافی نیست،بلکه عملکرد ماست که ما را به نتایج مطلوب و یا نامطلوب می رساند.حضرت حق(جله جلاله) در قرآن مجید به کرات انسان را در جایگاه انتخاب گری قرار داده تا ماهیت عقلانی و فهم او را در خصوص سرنوشت خویش به نمایش بگذارد ،پس می طلبد که انسان با استفاده و بهره وری از نیروی عقلانی و باور داشت های خرمندانه خویش اهداف خود را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و با تنظیم دلایل منطقی و با انتخاب درست راه رسیدن به بهترین آن اهداف را برگزیند.
یقینا سود و زیان هر انتخابی رابطه مستقیم با میزان شناخت و درک و فهم انتخابگر و اصول عقلانی و علمی و فهم اجتماعی و معیارهای انسان دارد.به طبع اگر خطایی در انتخاب های ما صورت گیرد ،از ماست و اگر زیانی از انتخاب ناصحیح عارض زندگی ما بشود ،آنهم از خطای ماست و ما مجاز نیستیم دیگران را در انتخاب خود مقصر بدانیم.با این اوصاف و با درک صحیح از انتخاب درست می توانیم گام های مفید و موثری را در زندگی مان برداریم و در عوض با اشتباه و انتخابی نادرست ،ضرری بر خود وارد سازیم که حتی سالها هم نمی توان سایه شوم آن را از زندگی خود بزداییم.        
با این مقدمه ضمن تاکید نگارنده بر انتخاب صحیح ،ذهن خواننده را به سمت انتخابات پیش رو هدایت کرده و به تبیین انتخاب اصلح می پردازد.       
در انتخابات و اصول  دموکراسی و حق نظارت مردم بر سرنوشت خویش دو مساله مهم مطرح می باشد .یکی اصل شرکت در انتخابات و انداختن رای در صندوق و دوم شناخت کاندیدای اصلح که بسیار مهم و کار حساسی به نظر می رسد.
در مورد اول که خارج از بحث مطروحه ما قرار دارد ورود نمی کنیم ،چرا که تمام کسانی که در یک کشور زندگی می کنند باید تابع قانون جاری آن کشور باشند و قوانین و ساختار قانونی کشور ما بر شرکت همه در امر انتخابات تاکید دارد .از سویی دیگر شناخت اصلح که کار بسیار سخت و مشکل است و همگان را به تفکر در آن می طلبد راهی است که گاهی توسط خود شخص رای دهنده (بدون واسطه )به خاطر اطلاعاتی که از سوابق اجرایی ،انگیزه ها ،افکار و عقاید فرد ،میزان ایمان و تعهد و دلسوزی او نسبت به جامعه خود و مردم و... دارد ،اقدام به رای دادن می کند و اما گاهی فرد توان قدرت تشخیص و انتخاب کاندیدای اصلح را به علت تعدد کاندیدا و ... ندارد. در اینجاست تا از طریق شناخت مع الواسطه اقدام نماید که حساسیت انتخاب اصلح را به ضریب بالایی می رساند.
نکته ای که در انتخابات پیش رو عیان است آن است که کاندیدایی بر گزیده اکثریت مردم است که دارای سوابق اجرایی مفید به سود مردم منطقه باشند.هر چند در این زمینه سیاه نمایی هایی دیده می شود و گروهی که تا آخرین لحظه قدم مثبتی برای منطقه و حوزه انتخاباتی خویش بر نداشته و با نظر داشتن به کرسی های وکالت مردم در بهارستان خود را مدافع حقوق و خادم مردم جلوه می دهند اما نباید این نکته را از قلم انداخت که سوابق آنها نشان  دهنده صحت گفتارشان می باشد.       
مردم باید با دقت و حساسیت بالا و با در نظر گرفتن شرایط فعلی نامزد درخصوص سخنوری و قدرت ستاندن حقوق و زمینه های مدیریتی ومیزان پاسخگویی و شفاف بودن با موکلان خود و با عنایت به میزان حضور وی برای رفع مشکلات حوزه انتخابیه ، قبل از نامزدی برای انتخابات شخصی را به مجلس شورای اسلامی بفرستند که در سالهای آتی بتواند جایگاه منطقه را بهتر جلوه دهد و جوابگوی اعمال انجام شده در حوزه انتخابیه اش باشد.مردم چشم براهند تا وکیلی را انتخاب کنند تا حفره های ناشی از سوء مدیریت گذشته جبران شود و آنها بتوانند با خیال راحت از انتخاب درست اصلح خود ، در پایان  زمان انتخابش دم زنند.به امید آنروز

در جایی که قلبان است چرا باید سیگار کشید!!!


عکس از یکی از قهوه خانه های رامسر تهیه شده است.نظر شما در موردش چیه؟

اطلاع ثانوی چه تاریخیه!!!


بخدا 6 ماهه که این کاغذ"دستشویی تا اطلاع ثانوی خراب است" رو در این اطاق چسبانده شده است.یکی بهم بگه این اطلاع ثانوی کی هستش تا مردم مراجعه کننده به این اداره  در رامسر خیالشون راحت بشه!!!