پژواک رامسر

آید به سوی ما باز ، هر کار زشت و زیبا!!!

پژواک رامسر

آید به سوی ما باز ، هر کار زشت و زیبا!!!

مشاغل خانگی،فرصت یا تهدید؟

بیکاری و عدم اشتغال جوانان،مشکل اصلی جامعه است که هر روز مسئولان کشوری ،استانی و شهرستانی ما ،با آمار و ارقام مختلف و متفاوت از رفع آن در چشم اندازی کوتاه سخن به میان می آورند و آحاد جامعه را به حل این معضل در آینده نزدیک امیدوار می کنند.شگفت آنکه ،این معضل بزرگ در اکثر ناملایمات اجتماعی ،درگیری ها و نزاع های موجود ،ریشه دوانده و روند حرکتی جامعه را دچار چالش کرده است.

لاجرم به طور قطع یقین باید برای حل آن ،ایده ای نو ،همتی دوچندان و تدابیر ویژه به کار بست تا سایه شوم آن ،که می توان از تعبیر "مشکل خانمان سوز" برایش استفاده نمود هر چند زودتر از سر ما عبور کند.در این میان طرح مشاغل خانگی ،یکی از روش های پیشنهادی دولت برای حل این مشکل بود که جامعه را به سمت و سوی آن سوق داد.

فعال شدن مراکز فنی حرفه ای در سطح کشور و دریافت مدارک مهارت شخصی از خیاطی و تایپ و حروف چینی گرفته تا انواع صنایع دستی و... توسط افراد ،آنها را به سمت استفاده از تسهیلات بانکی سوق داد.برای نمونه ،شخصی که منبت کاری را شغل خانگی خود عنوان کرد و در حالیکه با کمتر از صد هزار تومان می توانست محصول خود را به بار بنشاند و به بازار  عرضه نماید با در دست داشتن مدرک فنی و حرفه ای و مراجعه به مراکز ذی صلاح ،در خواست وام های چند میلیونی نمود.با این توجیه که از این پول برای درمان جراحات اقتصادی اش استفاده نماید.از سوی دیگر،وقتی که محصول او به بازار عرضه می شود ،با عدم استقبال خریدار مواجه شده و یا به عبارتی دیگر محصول او در دستش می ماند و در اینجاست که از شغل خود دست می کشد.در نگاهی دیگر،این شخص دچار دو مشکل شده است،

اولا اینکه دوباره مانند سابق بیکار شده است و هیچ منبع در آمدی برایش به وجود نیامده است و از طرفی دیگر با سنگینی پرداخت اقساط تسهیلات دریافتی ،ناخوداگاه دچار معضل بزرگتر دیگری به نام" بدهکار بانکی" شده است.حال تکلیف چیست؟به قول معروف می توان درباره او از تعبیر"از چاله به چاه افتادن" استفاده کرد.

نگارنده ،ضمن تایید مفید بودن مشاغل خانگی ،بر این عقیده است که دولت به جای ارائه تسهیلات بانکی که با طرح موضوع فوق می توان از آن به عنوان تسهیلات مضر نام برد از طرح ایجاد بازار رقابتی بین تولید کنندگان استفاده نماید.

در توجیه این موضوع ،می توان گفت مثلا برای همان صنعت منبت کاری ،رقابتی ایجاد کرد که بهترین محصولات توسط دولت خریداری شده و برای ارائه به بازار ،خصوصا بازارهای خارجی استفاده نمود.با این تدبیر ،مطمئنا شغلهای دیگری نیز در کنار این شغل به وجود خواهد آمد و روحیه تولید محصول و ایجاد شغل ،حال و هوای تازه ای به خود خواهد گرفت.

نظرات 10 + ارسال نظر
.... 1390/11/22 ساعت 12:06 ق.ظ

با سلام به جمع بیکاران.مژده...مژده....
به زودی مشکل اشتغال حل خواهد شد اما به یه شرط اونم اینه که همه با هم به مهندس حجتی نیا رای دهیم چون اگه به امید خدا نماینده مردم تنکابن و رامسر شد اتفاقات جالبی برای اشتغال جوانان خواهد افتاد.

به قول رامسری ها
کور چی ونه ؟هر دو تا چوم سو

بهرامی 1390/11/19 ساعت 08:31 ب.ظ http://www.chechel.blogfa.com

سلام علی اقا متوجه شدیم یه چیزیایی بلدی!نیاز با افاضات نیست. باشد که خداوند شما را بفرماید برادر

باشد باشد

سلام آپم با موضوع (کودکانی که نامتان را (( خیابان ها )) بر شما نهاده اند ...)
منتظر قدوم زیباتون....نظر یادتون نره....التماس دعا

بازم قد قد

سلام به نظرم پیش نهادتون خوب بود برادر
هرکی هم شمارو مسخرعه میکنه چشم نداره شمارو ببینه شما همینجوری پیش بری او بالا بالاهارو هم تصاحب میکنی

کدوم بالاها رو
نکنه منظورت اون دنیاست

علی 1390/11/18 ساعت 08:17 ب.ظ

بگم ؟ بگم ؟ بگم ؟ میگما ! اگه منم به اونا اضافه شوم و آنگاه کسینوس زاویه ۴۵ درجه را در مجذور عدد ۲۴۶ ضرب کنیم و سپس حاصل را از عدد پی کسر نماییم و دست آخر یک هشتم شعاع توپ پینگ پنگ را به آن اضافه کرده و مخلوط حاصل را خوب هم بزنیم تعداد مورد نظر به آسانی معلوم خواهد شد ! حالا کی میدونه ما یعنی طرفداران این کاندید چند نفریم ؟

پوزخند:
از تقسیم عدد 22 بر 7 منهای عدد پی حاصل تعداد شما بدست می آید

دوست 1390/11/18 ساعت 12:15 ب.ظ

با سلام خدمت دوست عزیزمون آقای بهرامی
اینجانب با شناختی که از حاج آقا مشایخی دارم این خواهش را از جناب عالی میشود با توجه به کسوت خبرنگاریتان از نردیک با سوابق آقای غلامرضا مشایخی در این سایت اشنا شوید..
http://gholamrezamashayekhi.ir/

شعار حامیان جناب مشایخی

ما و ما و نصف ما و نصفه ای از نصف ما
اگر "بهرامی" هم با ما شود ما جملگی 100 می شویم
.
.
.
.
حالا کی می دونه ما چند نفر هستیم؟

بهرامی 1390/11/16 ساعت 10:12 ب.ظ http://www.chechel.blogfa.com

اینجانب برای حل مسئله اشتغال اعلام امادگی می کنم. اینجانب با توجه به ارتباطات گسترده ای که دارم قادر به ساخت هر نوع شغلی هستم. پارسال 100000000 شغل درست کردم به ظهر نکشید چارشنبه بازار فروش رفت. تلفنی هم سفارش می پذیرم.
به اون دوستمون علی اقا هم بگم وام نگیره بیاد خودم بدون وام براش شغل درس کنم. پیش بینی سال نود و یکمون هم اینه که ایشالا 75 میلیون شغل درس کنیم./

ایول کار آفرین/
قابل توجه بعضی ها/ببینید این آقا رو دستتون واسه آمار دادن بلند شد

علی 1390/11/15 ساعت 10:01 ب.ظ

سلام استاد!
من از شما خواهش می کنم که زمام این مملکت را خودتان بدست بگیرید و ما را به ساحل نجات برسانید اونوقت بدهید به دست هر کس که دوست دارید !حتی بدهید به پسرخاله یا دوستانتان مثلاً حتی من ! من خودم طالب چندین فقره وام خوداشتغالی هستم و خودم و بابام و عموم و پسر عموم و خاله ام و ... همه طالب وام هستیم ! کمک کن ما هم وام بگیریم پورسانتش محفوظ است ! استاد نوکرتیم ... تو رو خدا هوای ما رو داشته باش ! من فقط همین یه واحد مونده که پاس کنم !!!!

اول مبلغ ناچیزی به شماره حساب0301248032000البته خیلی ناچیز بریز تا ببینم واست چیکار میتونم کنم/اگر هم وام گرفتم پورسانتشو چطوری حساب میکنی

دوست 1390/11/15 ساعت 07:29 ب.ظ

با سلام بااین نظرتان که دولت خریدار محصولات باشد مخالفم زیرا تمامی سمت و سو اقتصاد ایران در راه تبدیل به خصوصی شدن در حال حرکت است و دولت خود یک مانع در این راه محسوب میشود و دست از تصدی گریخود برنمیدارد وبهترین کار همان ایجاد تعاونی های مشارکتی بین تولیدکنندگان جزء می باشد که با یک بازاریابی مناسب و رعایت اصول مارکتینگ به سمت اقتصاد مترقی قدم بردارند و به نظر اینجانب شما هم در نقد موارد فنی بهتر است از دیدگاه صاحبنظران رشته مورد نقد استفاده نمایید تا اینکه خود را وارد مباحث تخصصی نمایید

محمد ولی تکاسی 1390/11/15 ساعت 12:31 ب.ظ http://mw1.blogfa.com

با عرض سلام
احتراما، بعرض میرساند ایجاد شغل و یا فرصت های شغلی در سطح کلان مملکتی چیز ارزشمندی است ولی ساده و آسان به دست نمی آید. کشورهای اروپایی و امریکایی نیز در صدد رفع بیکاری و ایجاد اشتغال خود از طریق راههای علمی و قابل توسعه هستند. شما شغل کاذب دلالی و ورشکستی چندین نفر از احداث کارگاه و غیره را به همه تعمیم ندهید بلکه علم آموزی در مراکز فنی و حرفه ای و روش صحیح بکارگیری وام ها را در افزایش درآمد افراد بجای خرج کردن وامها در وضعیت معیشتی و بدهکارشدن به بانک با هم اشتباه نگیرید. چون وام ها به عنوان استارت تولید محصولات بوده و می بایست زادآوری داشته باشند که بسته به علاقه، دانش و مدیریت مجری طرح برمی گردد. کم نیستند کارآفرینانی که در محیط اطرافتان به تولید مشغول هستند و کارشان را با همین وامهای اندک شروع کردند. ناگفته نماند وجود دلالان ، واردات اجناس چینی و فاقد کیفیت در مقایسه با دسترنج عزیزان هموطن پیشرفت آنها را کند نموده است ولی این امر محال و غیر ممکن نیست. با بینش و دانش افراد صاحب اندیشه و پرتلاشی از جوانانی نظیر شما می توان در حیطه کاری خود مبدع بوده و راهکارهای اجرایی را بیابید. هرچند که جوانان نمونه و اسوه در دور وبر شما کم نیستند و با تنوع در محصولات تولیدی، تجارت الکترونیکی از طریق فروش محصولات خود از راه اینترنت نظیر فندق، گردو وگیاهان دارویی در بسته بندی های شکیل و .... موفق به کسب روزی حلال شده اند.

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.