مزایده فروش پلاژ لیدو، پاداش شورای شهر رامسر به اعتماد مردم ؟!!!

در آستانه روز شوراها:

مزایده فروش پلاژ لیدو، پاداش شورای شهر رامسر به اعتماد مردم ؟!!!

 

 

اختصاصی هفته نامه موج شمال-در واپسین روزهای سال گذشته در پای صورتجلسه ای که تاریخ 26 اسفند 93 را بر پیشانی خود دارد امضای هر 6 عضو حاضر در شورای شهر رامسر که چند مدتی هست جلساتشان به دلیل مشکلات حقوقی یک عضو دیگر شورا(روغنچی) با یک یار کمتر برگزار می شود، دیده می شود که به شهرداری اجازه می دهد با لحاظ کردن شرایطی اقدام به فروش یکی از بهترین نقاط ساحلی شهر رامسر تحت عنوان پلاژ لیدو نماید.

شهرداری هم جهت رعایت تشریفات قانونی ! درج آگهی مزایده را با در نظر نگرفتن برخی ملاحظات شورا به روزنامه کیهان می سپارد تا این آگهی در کادری کوچک در انتهای صفحه دوم این روزنامه در 24 فروردین امسال جا خوش کند.

این روند بدون هرگونه اطلاع رسانی در سایت های شهرداری و شورای شهر رامسر می رفت که به خیر و خوشی ! بگذرد اما اطلاع سردبیر موج شمال از این موضوع و انعکاس آن در فضای مجازی و وبلاگ خبری پژواک رامسر ،واکنش برخی از اعضای شورا در دفاع یا رد فروش پلاژ لیدو را به همراه داشت.

جعفر لطیف زاده اولین عضو شورا بوده که در پاسخ به پرسش موج شمال در این خصوص ، مخالفت جدی خود را با فروش پلاژ لیدو ابراز داشت این در حالی است که نه تنها امضای این عضو شورا به عنوان موافق فروش پلاژ لیدو در پای مصوبه شورا نقش بسته بلکه به گفته سایراعضای شورا این لطیف زاده بوده که پیشنهاد فروش پلاژ لیدو را داده و بر انجام آن هم اصرارداشته!

 اسماعیل گوهر رستمی ودکتر احسان برزگر دو عضو دیگر شورا، مفاد آگهی مزایده را برخلاف خواسته های اولیه شورا بیان کرده و اعلام کردند فروش پلاژ لیدو به صورت نقد و اقساط و بدون دریافت ضمانت نامه اجرای پروژه گردشگری مورد پذیرش ما نیست.

 مهندس مجید درجانی نیز شکست پروژه های سرمایه گذاری مشارکتی بخش خصوصی با شهرداری را عامل اصلی تصمیم شورا برای فروش پلاژ لیدو عنوان کرد.

اما دکتر هادی حلاجیان در گفتگو با یکی از سایت های خبری ، به گونه ای جالب تر و البته قابل تامل تر به تشریح موضوع مزایده فروش پلاژ لیدو پرداخته و ضمن بیان اینکه نقدها در خصوص مزایده یاد شده یک طرفه و غیر کارشناسانه است ، دلایل و اهداف شورا را در خصوص فروش پلاژ لیدو اعلام داشت.

حلاجیان با اشاره به تحقق قریب الوقوع سرمایه گذاری کلان درشهرستان رامسر از محل درآمد حاصل از فروش لیدو، تجربه تلخ به جا مانده از بسیاری از پروژه های مشارکتی نیمه کاره در شهرستان رامسر و نیز الزام بر رعایت دستورالعمل استانداری مازندران مبنی بر انجام هرگونه پروژه مشارکتی با هماهنگی این استانداری را از عوامل اصلی تصمیم 26 اسفند 93 اعضای شورای شهر بر واگذاری لیدو در ازای یک مزایده رسمی به یک شرکت سرمایه گذار خصوصی دانست.

 وی گفت:بعد از ارائه طرح ، این واگذاری با رعایت سه شرط اجرای طرح در بازه زمانی مشخص و با رعایت آیین نامه های شهرداری ها،رعایت سطح اشغال طرح حداکثر تا 40 درصد و نیز اخذ ضمانت نامه بانکی جهت اجرای پروژه براساس درخواست شهرداری و با مصوبه شورای اسلامی به شرکتی در ازای مبلغی بالغ بر 40 میلیارد تومان انجام خواهد شد.

حلاجیان افزود:درآمد حاصل از فروش، صرف اقدامات عمرانی کلان از جمله احداث کارخانه بازیافت زباله و یا کارخانه تولید شن و آسفالت خواهد شد و به هیچ وجه قرار نیست از منابع درآمد حاصل ازآن در امور دیگری از جمله هزینه های جاری، هزینه گردد.

رییس شورای شهر رامسر در پایان اظهار داشت: ساخت کارخانه بازیافت زباله علاوه بر اینکه می تواند به حل مشکلات زیست محیطی کمک شایانی نماید بلکه خواهد توانست درآمد پایدار ماهیانه را نیز علاوه بر اشتغال زایی و... برای شهرداری رامسر به ارمغان آورد، در صورتی که تملک مداوم باغ لیدو هیچوقت چنین امکانی را فراهم نخواهد ساخت.

اینها بخشی از اعلام مواضع چند روز اخیر برخی از اعضای شورای شهر رامسر در برابر واکنش افکار عمومی راجع به مزایده پلاژ لیدوست.

 این نقطه نظرات و مواضع گاهاً متفاوت برخی از اعضای شورا که در مواجه با پرسشهای موکلان خود تاکنون بیان شده خود می تواند گویای تعجیل و عدم انسجام لازم در تصمیم گیری شایسته و قاطع اعضای شورا در این خصوص باشد.

گرچه نفس تلاشها و پیگیری های اعضای شورا جهت رفع مشکلات و معضلات شهر رامسر به ویژه معضل جدی زیست محیطی دفن زباله در جنگل قابل ارزش و احترام است اما بررسی چگونگی تصمیم اخیر شورا جهت فروش لیدو و واکاوی چرایی آن بیانگر آن خواهد بود که این تصمیم که به بهانه خرید دستگاه زباله سوز گرفته شده ، هم از نظر شکل و هم از نظر محتوا دچار ابهامات و اشکالات برجسته ای است که هر شهروند رامسری ولو دارای کمترین آگاهی را نیز دچار تعجب و مواجه با پرسش های عدیده ای می نماید.

اولین نکته و پرسش اینکه ریاست شورا بر چه مبنایی ابراز نگرانی برخی شهروندان و اصحاب رسانه را که به نوعی واسط بین مردم و شورا و زبان گویای مردم هستند را یک طرفه و غیر کارشناسی می داند؟

آیا شهروندان حق اظهار نظر ولو غیر کارشناسی و حتی اشتباه در خصوص تصمیمات نمایندگان خود در شورای شهر را ندارند؟

و یا تصمیم شورای شهر برای فروش لیدو، خروجی کدامیک از جلسات شورا با حضور نخبگان و متخصصین و دلسوزان شهر بوده که ریاست شورا نقد آن را یکطرفه و غیر کارشناسی می داند؟ تصمیمات اعضای شورا و برخی پرسنل شهرداری تحت عنوان کارشناس آیا همگی واقعاً کارشناسی شده و بی عیب و نقص اند؟

 اگرچنین بوده چرا همچنان شاهد برخی دوباره کاری ها وآزمون و خطاها و تحمیل هزینه های مضاعف به دوش شهروندان صبور رامسر هستیم؟

 آیا بهتر نیست به جای استفاده از عبارت کلیشه ای "غیر کارشناسی" برای رد و گاهاً تحقیر منتقدین ، در برابر انتقادات آنان صبوری پیشه کرده و در مقام یک مسئول سعی نماییم به دنبال اطلاع رسانی و شفاف سازی و اقناع شهروندان از تصمیمات خود باشیم؟.

اینکه در یکی دو روز مانده به پایان سال چنین تصمیم چالش برانگیزی گرفته می شود و بر خلاف آنچه که در مورد سایر مزایده ها و مناقصه های قبلی روی داده ، هیچگونه اطلاع رسانی شفافی در سطح شهر،سایت شورا و شهرداری دیده نمی شود و در نهایت یک خبرنگار پیگیر ،موضوع را رسانه ای می کند، آیا جای سوال باقی نمی گذارد که مزایده پلاژ لیدو آن هم بی سر و صدا چرا؟

 وقتی سایت شهرداری و شورا گاهی حتی از درج خبرو تصویر لکه گیری یک چاله هم نمی گذرد ،گذشتن از کنار چنین مصوبه مهمی آیا جای سوال ندارد؟

اگر قرار است که فروش لیدو برای مردم دستاورد مهمی به همراه داشته باشد چرا این مردم عزیز در زمان انتخابات! نباید از این اتفاق مهم در شرف وقوع اطلاع داشته باشند تا در پوست خود نگنجند؟! براستی از فروش زمین های شهرداری همچون زمین ژاندارمری سابق که حالا شده محل استقرار یکی از بانک ها و یا چند هزار متر زمین در ورودی دانشگاه آزاد و یا قطعات کوچکتر و حتی برخی واحدهای آپارتمانی متعلق به شهرداری چه چیز چشمگیری عاید مردم شده و کدام زیر ساخت شهری مورد توجه واقع شده که حالا می خواهیم لیدو را در معرض فروش قرار دهیم؟!

می گویید پروژه های مشارکتی در زمین های شهرداری جواب نداده و یا هر گونه پروژه مشارکتی باید با هماهنگی استانداری صورت گیرد.پ

رسش اینجاست که با توجه به اینکه همه این پروژه ها به جز کیش پارس دارای قراردادهای لازم الاجرا بوده و تعهداتی جهت حسن اجرای مفاد قرارداد برای طرفین وجود داشته ،چه اقدام شایسته ای از شورا و شهرداری برای به سرانجام رسیدن این پروژه ها صورت گرفته و اگر طرف قرارداد نتوانسته به تعهدات خود عمل نماید آیا بهتر نبوده به جای فرصت دادن و مماشات بیش از حد ،در دفاع از حقوق مردم به طولانی شدن پروژه ها پایان می دادید؟

از طرفی هرچند استانداری اعلام کرده در پروژه های مشارکتی با ما هماهنگی کنید اما آیا مگر گفته زمینهای خود را بفروشید؟

 آیا بهتر نیست به جای فروش لیدو، جهت رفع بخشی از مشکلات شهر پیگیر فروش اوراق مشارکت که مجوز فروش 5 میلیارد تومان آن در شورای گذشته از وزارت کشورکسب شده، باشید تا مردم ، هم دخیل و سهیم در منافع و هم کمک حال مدیریت شهری باشند؟

نکته بعدی اینکه از یک طرف می گویید پلاژ لیدو با مساحتی بیش از 37 هزار متر مربع با متری یک میلیون تومان به عنوان پایه قیمت به مزایده گذاشته شده تا به کسی که بالاترین قیمت را پیشنهاد دهد واگذار شود و از طرف دیگر می گویید که قرار است به یک شرکتی داده شود که تحت شرایطی در پلاژ لیدو سرمایه گذاری کند! این تعارض آیا قابل جمع هست؟ کدامیک را باور کنیم؟ هم می خواهید بفروشید و هم سرمایه گذاری؟!

 اگر بنا داشتید که به یک شرکت واگذار کنید آیا بهتر نبود از مزایده صوری دست بر می داشتید و شما نیز همچون پیشینیان که با بجا آوردن ترک تشریفات و بدون هر گونه مزایده ای زمین هکتاری قسمت شمالی و ساحلی تله کابین فعلی که به گفته یک عضو صادق شورای اول با متری 13 هزار تومان به سرمایه گذار واگذار کردند ، عمل می نمودید وخیال همه را راحت می کردید؟! بماند که اخذ ضمانت نامه بانکی از هر سرمایه گذاری از بدیهیات و اساس هر قراردادی در شهرداریهاست که نیازی به تاکید بر آن در مصوبه شورا به عنوان یکی از شروط سرمایه گذاری نبوده است.

می گویید که با فروش این زمین به دنبال خرید دستگاه زباله سوز و ایجاد درآمد پایدار هستیم. دو هدفی که واقعاً ارزشمند و از آرزوهای همه شهروندان هست اما آیا فقط با فروش پلاژ لیدو این آرزو دست یافتی است؟

 مگر مسئولان قبلی شهرستان و اعضای پیشین شورا و شهرداران ادوار گذشته فاقد درایت و اندیشه کافی بودند و نمی خواستند که چنین اتفاقی در شهر بیفتد که حالا شما با فکر بکر! فروش پلاژ لیدو به دنبال آن هستید؟!

آیا برای خودتان این سوال پیش نیامده که چگونه مسئولان اکثر شهرهای شمالی که معضلات زیست محیطی مشابه با شهرستا ن رامسر را دارند و اتفاقاً بیشترشان از زمینهایی با وسعتی بیشتر از وسعت زمینهای رامسر برخوردارند، تا حالا چنین فکر بکری به ذهنشان خطور نکرده است؟!

جدای از این ، این همه خبر در سایت شورا و شهرداری وجود دارد که از تهیه تفاهم نامه با بخش خصوصی و رایزنی با مسئولان عالی و تهیه زمین جهت نصب دستگاه زباله سوز خبر می دهد که سرانجام این فعل و انفعالات مشخص نشده که تاکنون به کجا ختم شده؟ شما و همه می دانیم که دفن زباله در جنگل به دنبال خود ، تبعات بسیار سنگینی را در دراز مدت برای محیط زیست و در نتیجه برای مردم به همراه دارد اما آیا بهتر نیست به جای فروش لیدو ، به نماینده خود در مجلس فشار آورده تا به همراه همکاران خود در مجمع نمایندگان شهرهای شمالی در فصل بودجه با تصویب و اخذ اعتبارات ملی یکبار برای همیشه به این داستان غم انگیز منطقه شمال پایان دهند تا شما هم به عنوان معتمدین شهر ناچار به فروش ملک آبا و اجدادی این مردم نجیب نباشید؟

نکته پایانی سخن اینکه زمانی می خواستند پلاژ شهرداری را سی ساله به یک به اصطلاح سرمایه گذار واگذار نمایند که ماهیت وی با زدن یک چادر و فروش مقداری لباس زیر و چینی در ایام عید چند سال پیش برای همه روشن شد اما کوشش های بعمل آمده درعدم واگذاری و حفظ پلاژ باعث شد که امروز چند جوان بومی با سرمایه های اندک خود اقدامات شایسته ای در حد توان و سرمایه خود در این پلاژ انجام دهند که علاوه بر ایجاد فضایی مناسب و دلنشین برای شهروندان و گردشگران ،شرایط اشتغال مستقیم وغیرمستقیم حدود 50 جوان دیگر را فراهم نمایند.

پس بیایید به جای فروش پلاژ لیدو آن را با برنامه ریزی درست و به صورت فاز به فاز به فرزندان این شهر بسپارید و نتیجه آن را هم ببنید.