تاملی بر تغییرات مدیریتی آموزش و پرورش رامسرو بررسی دو دیدگاه متفاوت

اختصاصی هفته نامه موج شمال:سخن سردبیر/پس از حدود 65 روز از انتصاب حسین شعبان سروری به سمت فرماندار رامسر شاهد اولین تغییر مدیریتی در یکی از ادارات مهم شهرستان یعنی آموزش و پرورش بودیم  .

محمد رسول حیدر پور پس از تکیه 3 ساله بر صندلی مدیریت آموزش و پرورش و در آستانه بازنشستگی تودیع شد و به جای او محمد صادق امینی نیا معاون اسبق همان اداره به جای او نشست.

تغییر حیدر پور که 4 ماه تا پایان عمر خدمتی وی باقی نمانده بود، باعث بروز برخی اظهار نظرهای متفاوت در خصوص این تغییر شد.

گروهی عنوان می کنند که مدت کمی از دوره خدمت این مدیر سابق باقی نمانده بود که شایسته بود فرماندار و اعضای ستاد تدبیر و امید رامسر با وی مدارا می کردند و این تغییر و تحول را در آستانه بازنشستگی اش قرار می دادند .

اینان همچنین معتقدند از آنجایی که مدیر جدید نسبت فامیلی نزدیک با سروری فرماندار رامسر دارد ،بهتر بود برای پرهیز از هرگونه پیش داوری در خصوص نقش وی در این انتصاب، شرایط تغییر را برای شهریور ماه و در زمان بازنشستگی حیدر پور فراهم می کردند.

اما گروه دوم نظرات متفاوتی نسبت به گروه نخست دارند.

 آنها معتقدند حیدر پور به واسطه لابی های سیاسی دولت قبلی در شهرستان و نزدیکی وی به دوستان معاون رئیس جمهور سابق به سمت مدیر آموزش و پرورش گماشته شده است .

همچنین به استناد ضرب المثل "با هر دست دادی ،با همان دست می گیری" عنوان می نمایند که در اقدامی غیر اخلاقی در دولت قبل همین امینی نیا در آستانه ماموریت به خارج از استان از کار بر کنار شد.

یکی دیگر از موافقان برکناری حیدرپور نیز عنوان می کند وقتی در زمان مدیریتش از کار بر کنار شد به وی گفت "حداقل استفاده مرخصی 10 روزه ذخیره ای اش را دستور دهد تا به کارهای درمانی اش بپردازد که حیدر پور گفت سرباز پس از پایان دوره سربازی دیگر مرخصی نمی گیرد و باید در سمت دیگری که گماشته می شود درخواست مرخصی نماید".

حال فارغ از دیدگاه های این دو گروه باید عنوان نمود که طبیعی است که پس از هر انتخاباتی، برای پیاده کردن اهداف دولت جدید تغییراتی صورت می گیرد که به عقیده نگارنده امر تغییرات مسئولین ادارات دولت قبل و همسان سازی آنها با سیاست های دولت تدبیر و امید در شهرستان رامسر بسیار کند پیش می رود که در جای خود باید به آن پرداخته شود.

اما باید گفت اگر تغییرات در پی اصلاح ساختار در جهت دستیابی به کیفیت و کمیت برتر در ادارات صورت گیرد بسیار شایسته است و بر همین اساس اگر شخص جدیدی از لحاظ قدرت مدیریتی برتر از مدیر سابق باشد ،وقفه لازم نیست و به سرعت باید از مدیر جدید استفاده کرد.

البته از این نکته هم غافل نیستیم که از استقرار دولت روحانی بیش از 8 ماه گذشته و این تغییر بزعم برخی ها شاید خیلی زودتر از اینها می بایست اتفاق می افتاد.

با این حال نکته نگران کننده ای که ممکن است وجود داشته باشد، احتمال عدم تحقق شعارهای دولت تدبیر و امید در بحث انتصابات است .

دولت یازدهم با شعار میانه روی و اعتدال، نقدی بر انتصابات دولت گذشته داشته است.

 فرض کنیم در دولت گذشته در خصوص انتصاب مدیریتی اشتباهاتی صورت گرفته است ، حال اگر دولت روحانی با همان روش مقابله به مثل کند این دور تسلسل باطل ادامه خواهد یافت و اگر خدای نکرده نهادینه شود چه بر سر جامعه ما خواهد آمد؟

اگر امروز با وجود 4 ماه مانده تا پایان بازنشستگی مدیر اداره ای در دولت یازدهم ، برکنار شود و دولت های آینده نیز به همین طریق عمل کنند آیا این امر به نوعی انتقام جویی تلقی نخواهد شد و آیا این موضوع به صلاح مردم و نظام جمهوری اسلامی است؟