باید از خسرو نجفی به عنوان سرمایه گذار حمایت جدی کرد

پس از انتشار مطلبی تحت عنوان شوخی با اعضای جلسه "هم اندیشی جهت توسعه شهر رامسر " مهندس شعبانی شهردار اسبق کتالم و ساداتشهر متنی را برایم ارسال کرد که شما مخاطب گرامی را به خواندن مشروح آن دعوت می کنم .

 

سلام بهرامی عزیز

شوخی جالبی بود که با شورا کردید که البته کم جدی هم نبود و باعث شد در این نیمه شب که فراغ خاطری دست داد تا احوالی از شهرمان از طریق پژواک بپرسیم ،خاطراتی مرور کنیم و سفره دلی بگشاییم ،که چه بسا ممکن است برخی را خوشایند نباشدو بعضی را مکدر سازد، اما با همه آن ،ارزش گفتن دارد تاشاید تلنگری باشد برای همان برخیها و گوشزدی برای همان بعضیها و در عین حال به قول مادر بزرگ مرحومم شاه باجی "دل گبی " برای پژواکیها هر چند: ره زین شب تاریک نبردند برون گفتند فسانه ای و درخواب شدند

تازه به عنوان شهردار شهر کتالم و سادات شهر انتخاب شده بودم که با بازدیدهایی که از شهر داشتم به سختی راه خود واقف شدم.اگر چه خود ،اهل این شهر بودم اما تا انروز به دید، به اصطلاح خریدار به آن ننگریسته بودم.شهری باکاستی های فراوان و درامد اندک که کمترمعضل ان ،خیابانها وکوچه های خاکی بود.به فکر شدم که چه کنم ؟

خواست به حق مردم و خزانه تهی از پول، درمانده در فکر چاره ای بودم که دوستی از استانداری مازندران مهمان ما شد از برای ابراز تبریک .قصه کوچه های بی اسفالت و جیب خالی با وی بازگو کردم که لبخندی زد و گفت:برادرمن تو دیگه چرا غصه میخوری وقتی فردی مثل خسرو نجفی در رامسر هست .

البته تا ان زمان من تنها اسمی از ایشان شنیده بودم و وصف حالی از سلف خود که از درگیریهای شهرداری با وی و چپاول کوه مارکو وشنهای کف رودخانه ......وازبرخی به ظاهر بزرگان شهر و مقامات محلی از دخالتهای نجفی و رد پای او در اکثر تصمیمات شهری و انتصابات محلی و اینکه همه با او مشکل دارند و خیلی چیزهای دیگر که نه در این اندک گنجد و نه ارزش نوشتن دارد.

شرح شنیده ها با وی گفتم که بسیار ناراحت شد ودلگیر که ای رفیق:

هان تا سر رشته خرد گم نکنی کانان که مدبرند سر گردانند

گفتم چطور مگه؟ گفت . : اولا ایشان در بسیاری از کارها بانی خیرند و در خیلی ازفعالیتهای عمران و ابادانی شهر پیشقدم و این افرادی که تو ازشان نام بردی وقتی پیش نجفی میرندتا زانو خم میشند و برای اینکه مردم نگند که اینها ادم نجفیند، جلوی اونها اینطور صحبت میکنند وازش بد میگن واین شده یک شگرد تبلیغاتی برای ایشان.

وتو برادرمن :به نوبتند ملوک اندر این سپنج سرای / کنون که نوبت توست ای ملک به عدل گرای

گفتم درست میگی ،شما با اقای نجفی اشنایی ؟ گفت: البته نه تنها اشنایم که از دوستان خوبم نیز هست .خلاصه نتیجه این گفتمان ،قرار ملاقاتی شد بین من و اقای نجفی که الحق و انصاف ملاقات پر خیر و برکتی بود برای دو شهر کتالم و سادات شهر که ماحصل ان اسفالت تعداد زیادی از کوچه ها و خیابانهای شهر از جمله بلوار اصلی سادات شهر تا کتالم بود بدون دریافت ریالی ، که تا چندین ماه بعد دستم باز شد وشروع کردم به پرداخت بدهی و تا انجایی که به یاد دارم تا بعد از رفتن من هم پنجاه ،شصت میلیونی طلبکار بود که خدا خیرش دهد

گر زمن یاد آوری بنویس انجا قطعه ای سعدیا ان گفته های آبدارت خیر باد.

والبته یادم نمیرود که چه بسیار تهمتها زدند و از شراکت من و حاج خسرو داستانها گفتند و از سودهای میلیاردی وی از اسفالت شهر که هزینه کل اسفالت شهر که توسط ایشان انجام شد به میلیارد هم نرسید حال سود میلیاردی از هزینه کمتر از میلیارد از کجا امد نمیدانم .

 با همه این احوال افتخار میکنم که هرگز از دوستی با ایشان نادم نبودم ونیستم و هرگز انرا با همه شایعات کتمان نکردم.

کنم هرشب دعایی کز دلم بیرون کنم / مهرش ولی اهسته میگویم خدایا بی اثر باشد

این مقدار اندکی بود از خدمات خسرو نجفی به شهرم که از این موارد بسیار است و چه بسیار کارهای خیری که او سردمدار ان بود وهست ، که خدا داند و بسیاری از مردم.

عشق سعدی نه حدیثی است که پنهان ماند/ داستانی است که بر هر سر بازاری هست

اما چرا این گفتاررا پیش کشیدم که به قول دوستان داستان داره.

یادم نمیره در تمامی انتخاباتهای شهر از نمایندگی مجلس گرفته تا شورای شهر اکثر قریب به اتفاق کاندیداها سعی میکردند که از حاج خسرو دوری کنند و در اکثر سخنرانیهای تبلیغاتیشون هم تلاش میکردند به گونه ای وانمود کنند که ارتباطی با نجفی ندارند و چه بسا از اعمال نفوذها ودست یازیهای اون به سرمایه های رامسر ناراحت هم هستند که واقعا برای من عجیب بود.

براستی چرا اینگونه هست ؟ این فرد تا کنون به چه کسی ظلم روا داشته؟ گناه او چیست که با تلاش خانوادگی ورنج زحمت به مکنت رسیدند و امروز که گرد پیری به رویشان نشسته میتوانند از ان بهره ببرند که اکنون نیز هرگز انان را بیکار نمی یابی.

چرا باب مقایسه بین نجفی ها و سایر متمولین شهر باز نمیکنیم که انها برای شهرمان چه کردند وایشان چه کرد؟چرا بسیاری از افراد خاص برای نزدیکی به مردم فکر میکنند که با فریاد دور بودن از نجفی میتوانند به خواسته شان برسند؟ چرا خیلی ها بعد از به دست اوردن مقصود ، به یادشان میاید که نجفی هست و باید از وی کمک گرفت؟براستی چه کردیم که به غیر از نجفی، چندان سرمایه گذار محلی نداریم که برای شهرش پول خرج کند؟

یادم نمیرود وقتی به دعوت منتخبین محترم شورای شهر برای ارائه برنامه کاری خود برای شهرداری اماده میشدم به دیدار حاج خسرو رفتم و گفتم حاجی از من دعوت کردن ولی من هنوز برنامه خودم را ننوشتم ، امدم اول از شما قول بگیرم که در کنارم هستی یا نه، بعد برنامه بدم .هرچند میدونم خیلی ها خیلی چیزها خواهند گفت ولی مهم اینه که شهرمون پیشرفت کنه.گفت : اقا رضا برای من فرقی نمیکنه هرکی بخواد به رامسر خدمت کنه من نوکرشم. گفتم پس یا علی

ویادم نمیره که خیلی از افراد در نشستهای خونه به خونه در زمان انتخابات از مبارزه با سرمایه داری و قطع دست ثروتمندان در تصمیمات شهری سخن میگفتند ولی بعد با خبر میشدیم که اول خدمت حاج خسرو میرسیدند.

البته نه اینکه کار بدی باشه ولی :گیرم به طریقی خلق را فریفتی با دست انتقام طبیعت چه میکنی.

حال سوال من اینست اینهمه پنهان کاری چرا؟ وامروز باز هم منجی خسرو نجفی میشود، چرا که دلسوز است .شاید اگر این نوشته را در وبلاگت بگذاری خیلی ها مرا با باران متلکها و چه بسا تهمتها مورد عنایت قرار دهندکه : از طعنه دشمنان ندارم باکی محتاج عطای دوستانم نکنی ، ولی من میگویم عزیزان بیایید با خودمان رو راست باشیم ،بیاییم با حمایت علنی از افرادیکه برای شهرشان سرمایه گذاری میکنند نه تنها انان را دلگرم کنیم بلکه باعث تشویق سایر متمولین هم بشویم.از انطرف توقع نداشته باشیم کا سرمایه گذاران فقط باید هزینه کنند به واقع این تفکری عبث است .زیرا هرکسی میخواهد در ازای پولی که سرمایه گذاری میکند منفعتی هم ببردو اما تفاوت اینست که این سرمایه گذاری میتواند در جایی غیر از شهرمان نیز اتفاق بیا فتد بدون انکه منفعتی برای مردم شهر داشته باشد.

خدا میداند که این مطالب رابرای دلخوشی و یا مجیز خسرو نجفی ننوشتم و خدا و خود نجفی میداند که بعد از رفتنم از شهرداری برای اینکه سوئ تفاهم پیش نیاید تا مدتها از ایشان دوری میکردم تا جایی که بارها از طریق دوستان مشترک گله میکردند.

وهرگز از ایشان توقعی نداشته و ندارم . گویند تمنایی از دوست بکن سعدی جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی اما امروز به همه رامسریها وبالاخص مقامات محلی عرض میکنم که دستان نجفی و امثال نجفی را به گرمی بفشرید و انان را در کارهایتان شریک سازید تا با کمک کار افرینانی چون او ،جوانان این شهر را از بلای بیکاری برهانید.

پایان سخن شنو که ما را چه رسید از خاک در امدیم و بر باد شدیم

بدرود دوست من

ارادتمند :رضا شعبانی 18/10/1392 ساعت 3/20 صبح

پژواک رامسر:

ضمن تشکر و قدردانی از جناب شعبانی که حوصله کردند و متن فوق را به نگارش در آوردند  باید بگویم که مزاح چند روز پژواک به بهانه نوع گفتاری بود که توسط برخی از اعضای شورا در جلسه بیان شد و گرنه ما را چه به سرمایه گذار .

به قول شاعر "هر که خواهد گو بیا و هر که خواهد گو برو ".

 در سنوات گذشته دوستان تصمیم به واگذاری یکی از پلاژهای رامسر به یک سرمایه گذار غیر بومی گرفتند و ما بسیار تلاش کردیم با توجه به محتویات قرار داد و عملکرد شخص مورد نظر این کار صورت نگیرد و در نهایت ما موفق شدیم ،لا جرم سرمایه گذار شکست خورده در پایان کار  به تلفن همراهم زنگ زد و صحبت هایی را مطرح کرد که گویی او رامسری بود و دلش برای این شهر می سوخت و ما غریبه و این موضوع باعث شد زیاد پایی دوستان شورا در امر سرمایه گذاری و سرمایه گذار نشویم ، در ضمن او سرمایه گذار است و ما پژواک رامسر "مگسی کجا تواند که بر افکند عقابی".

ولی دوست دارم در پایان از شهردار و اعضای 7 نفر شورا تقاضا نمایم هر تصمیمی که در خصوص سرمایه گذاری صورت می گیرد با مردم شفاف باشند و عقد قرار داد ها را در اتاق های در بسته انجام ندهند.