نارضایتی خبرنگار رامسری از عدم رسیدگی دلسوزانه دربیمارستان رامسر

مصباح در ادامه بیان کرد: از سر نارضایتی بیمارستان رامسر را ترک کرده و به بیمارستان رازی رشت مراجعه کردم که به علت وضعیت پایم از پذیرش من عذر خواستند و به ناچار به بیمارستان آریا مراجعه کردم.

وی اضافه کرد: پزشکان این بیمارستان با مشاهده وضع پایم و نحوه رسیدگی به آن در بیمارستان رامسر شوکه شدند و به ناچار آن‌ها هم برای جلوگیری و عدم پیشرفت عفونت، قطع پای چپم را آخرین راه حل ممکن دانستند.

به گزارش خبرگزاری فارس ، خبرنگار با دست‌هایش می‌نویسد ولی بدون پاهایش دستش به جایی نمی‌رسد.

علی مصباح شهرستانی یکی از پیشکسوت‌های عرصه خبر و رسانه که با تجربه‌ای 33 ساله در روزنامه‌های کیهان و همشهری و همچنین خبرگزاری ایرنا، ایسنا و مهر در شهرستان رامسر و منطقه مشغول به انجام رسالت خطیر و ارزشمند خبرنگاری بوده است بیش از 12 سال است که دچار بیماری مرگ خاموش، دیابت شده است.

این خبرنگار رامسری چند روزی است که در بیمارستان "آریا " رشت  در انتظاری ناخوشایند که همان قطع یکی از پاهایش است با نگرانی و اندوه، روزها را سپری می‌کند.

علی مصباح در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در رامسر ابراز داشت: برای یک رسیدگی سطحی و انجام چند آزمایش به بیمارستان امام سجاد(ع) رامسر مراجعه کرده و پس از ساعت‌ها معطلی میزان قند خونم 75 بود به دستور رئیس بیمارستان به اتاق عمل رفته و پس از اتمام عمل و پس از خروج از اتاق عمل میزان قند خون من به بالای 500 رسیده بود، به من گفتند که پای چپت باید از زیر زانو قطع شود و این برای من شوک بزرگی بود زیرا که مادر مرحومم هم در همین بیمارستان و توسط همان پزشک پاهایش قطع شده بود.

وی افزود: من از ترس و با روحیه‌ای بسیار پایین از قطع شدن پایم و با مشورت با خانواده‌ام تصمیم گرفتم به بیمارستان مجهزتری در شهر رشت بروم.

مصباح در ادامه بیان کرد: از سر نارضایتی بیمارستان را ترک کرده و به بیمارستان رازی رشت مراجعه کردم که به علت وضعیت پایم از پذیرش من عذر خواستند و به ناچار به بیمارستان آریا مراجعه کردم.

وی اضافه کرد: پزشکان این بیمارستان با مشاهده وضع پایم و نحوه رسیدگی به آن در بیمارستان رامسر شوکه شدند و به ناچار آن‌ها هم برای جلوگیری و عدم پیشرفت عفونت، قطع پای چپم را آخرین راه حل ممکن دانستند.

این خبرنگار رامسری هزینه این عمل را خارج از عهده خود دانست و تاکید کرد: برای انجام این عمل و نیز باز کردن رگ‌های بسته قلبم به وسیله بالن هزینه بیش از 400 میلیون ریال برآورد شده است که از توان من خارج است و روزگار برایم سیاه و تلخ شده است.

وی گفت: حدود دو سال قبل تنها کسی که به من یاری رساند استاندار مازندران بوده که اگر کمک‌های استاندار نبود همان دو سال قبل انگشت‌های پایم را قطع می‌کردند و من همیشه قدردان این محبت استاندار مازندران هستم.

این عضو خانواده رسانه در پایان اعلام کرد: در بسیاری از نشریات و رسانه‌ها، دیده و خوانده‌ام که بسیاری از کمک و مساعدت مالی به بنده سخن گفته‌اند که باید همین جا اعلام کنم که جز همان کمک ارزشمند طاهایی استاندار مازندران، هیچ کمک دیگری را دریافت نکردم.