نامزد انتخابات شورای شهررامسر: «سی وسه سال» بلاتکلیفی »

عباس روغنچی ، شهروندی رامسری  نامزد انتخابات شورای شهررامسر:

 حال اگراذعان می شود باغ سی وسه هکتاری رامسردلسوزندارد سخن گزافی نبوده ونیست چراکه تا به امروزنداشته است. مگرمی شود این همه فضای شهری مناسب آن هم درقلب شهروجود داشته باشد ولی کسی برای ساماندهی بهینه آن طرح وبرنامه ارائه نکند. کاربه جایی رسیده که آدمی با خود می اندیشد که باغ سی وسه هکتاری سرنوشتی نفرین شده دارد وبه همین خاطراست که بعد ازگذشت سی واندی سال هنوزاقدام اساسی درمحوطه آن صورت نگرفته است. انگاراین بخش ازمنطقه شهری رامسرهیچ ربطی به موقعیت جغرافیایی این شهرستان نداشته وندارد.

بقیه در ادامه مطلب

عباس روغنچی :باغ سی وسه هکتاری رامسر، دردوره پهلوی اول وبا نظارت معماران اروپایی درمقابل هتل قدیم رامسرساخته شد که به وسیله یک بلوار؛ مستقیم به ساحل دریا وصل می شود. دراین باغ تاریخی چندین نوع گیاه تزئینی ودرخت منحصربفرد کاشته شده که با قدمت چندده ساله اینک سربه آسمان برافراشته ونگاه هررهگذررا خود جلب می کند.

ازآنجایی که وسعت محوطه این باغ تاریخی حدود 80 هکتارتعیین عرصه وحریم شده است ودرگذشته های نه چندان دوردرختان میوه وسیزیجات متنوعی درآن کاشت می شده است بنابراین مسئولان امرقبل ازپیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ازآن به عنوان یک فضای توریستی تفریحی والبته کشاورزی استفاده می کردند. به نوعی سوای آنکه گل سرسبد زیبایی های منطقه بود همچنین نیازغذایی هتل های آزادی فعلی رامسر، را نیزتامین می کرد که ازاین نظرقابل توجه بود.

متاسفانه بعد ازانقلاب این فضای بکروزیبا به حال خود رها شد واینک شاهد آن هستیم که پس ازگذشت سی وسه سال وحتی بیشتر، باغ سی وسه هکتاری رامسربه خاطرفقدان مدیریت دلسوزوکارایی لازم ونداشتن طرح وبرنامه درراستای بهره برداری ازمحوطه باغ جهت خدمت به شهروندان ؛ خواسته یا ناخواسته به مخروبه ای وسیع تبدیل شده که جزفضای موجود چیزقابل توجهی اززیبایی های بی نظیرآن به چشم نمی آید. وبه خاطرهمین مدیریت نادرست وغیرکارشناسانه سالهاست که درگوشه وکنارمحوطه باغ سی وسه هکتاری ودرمیان شاخه های شکسته ونیم سوخته درختان آن که البته توسط برخی ازگردشگران ویا افراد بی خانمان صورت می گیرد وحصارازهم گسیخته باغ ، شاهد زندگی حیوانات اهلی ووحشی وپرورش گاو، گوسفند وزنبورعسل هستیم که به کام برخی شیرین وافسوس که به کام شهروندان تلخ است.

اگرچه مسئولان وقت سازمان میراث فرهنگی وگردشگری کشوردرسال 1386، تصمیم براین می گیرند تا اولین باغ نمونه ایرانی را درمحوطه باغ سی وسه هکتاری رامسرآنهم متناسب با اقلیم وجغرافیای مناطق مختلف کشور، طراحی، وساماندهی کنند اما صد افسوس با اینکه اقدامات اولیه شکل گرفت ومصالح مورد نیازهم خریداری وجانمایی شد ولی طرح احیا وساماندهی باغ مورد نظرمانند خیلی ازپروژه های نیمه تمام شهرستان رامسربه دلایل نامعلومی که برای همیشه ازمردم همیشه صبوررامسرنیزپوشیده مانده ومی ماند این اقدام نیزدچارفرسودگی زمان وبلاتکلیفی وسرگردانی شد وحال پس ازگذشت 7 سال ازبرگزاری مراسم نمادین کلنگ زنی باغ نمونه ایرانی ، همچون همیشه چشم شهروندان رامسری وهزاران گردشگرایرانی وخارجی سالها به فضایی دوخته شده است که هیچ دلسوزی ندارد واگرهم کسی به ساماندهی آن می اندیشد تا به امروزتنها درحد سخنرانی پشت تریبونی ویا مصاحبه های تلویزیونی بوده که درقبال آن چیزی نصیب شهروندان نشده است ودراین میان چون دست اندرکاران ومدیران، مردم را امین خود نمی دانند پس حقایق را ازآنها کتمان می کنند.

هرچند براساس نیازمسئولان ومتولیان ذیربط باغ یاد شده حدود یک دهه پیش نخست دربخشی ازمحوطه باغ؛ ساختمان بلا استفاده والبته مدرن ومیلیاردی برج چشم اندازوبدنبال آن با رایزنی مسئولان فرهنگی منطقه دراقدامی غیراصولی وبدون برنامه ریزی شده ساختمان نیمه کاره فرهنگسرای رامسرساخته می شود وعلاوه برآن همان طورکه گفته آمد طرح ساماندهی باغ نمونه ایرانی نیزدرمحوطه آن کلید می خورد اما هیچ یک ازاین پروژه ها فرجام خوشی نداشت وبه سرنوشت ترازیک واسفباری دچارشدند وهریک ازآنها چون زخمی برتن خسته باغ سی وسه هکتاری شهرستان رامسر، شهروندان وگردشگران نشسته وهرروزوهرساعت آنان را آزار می دهد وجالب این است که کسی به فکراین معضل بزرگ نیست.

حال اگراذعان می شود باغ سی وسه هکتاری رامسردلسوزندارد سخن گزافی نبوده ونیست چراکه تا به امروزنداشته است. مگرمی شود این همه فضای شهری مناسب آن هم درقلب شهروجود داشته باشد ولی کسی برای ساماندهی بهینه آن طرح وبرنامه ارائه نکند. کاربه جایی رسیده که آدمی با خود می اندیشد که باغ سی وسه هکتاری سرنوشتی نفرین شده دارد وبه همین خاطراست که بعد ازگذشت سی واندی سال هنوزاقدام اساسی درمحوطه آن صورت نگرفته است. انگاراین بخش ازمنطقه شهری رامسرهیچ ربطی به موقعیت جغرافیایی این شهرستان نداشته وندارد.

این درحالی است که باغ سی وسه هکتاری رامسریکی ازبزرگترین ومهمترین ظرفیت های گردشگری کشوروغرب استان مازندران است. پس اگربه درستی ودرجهت رفاه شهروندان وگردشگران به فضای آن توجه ورسیدگی می شد به طوریقین امروزشاهد ایجاد یک «پارک ملی» با کلیه امکانات مدرن شهری درمحوطه آن بودیم که می توانست ضمن ایجاد اشتغال همچنین نیازتوریستی تفریحی مردم را به صورت ارزان وقابل دسترس برطرف کند وتحولات مثبتی را درمنطقه بوجود آورد. اساسا چنین اقدامی سبب رضایت مندی جامعه شهروندی خواهد بود که البته کسب این مهم ازوظایف مدیران شهری است ودراین زمینه نباید کوتاهی کنند. البته طی این سالها هرچند متولیان اصلی باغ سی وسه هکتاری رامسرتنها به فکربهره برداری مالی آن هم بصورت اختصاصی ازامکانات رفاهی آن بودند ودرراستای ترمیم باغ نکوشیدند با این حال نباید اززحمات مدیریت شهری وشهرداری رامسردرتوسعه زیباسازی بخش های مختلف باغ غافل بود وازآن چشم پوشی کرد.

با این حال اگرمنطقی به موضوع بیاندیشیم درمی یابیم که محوطه باغ سی وسه هکتاری رامسرنخست به خاطرقدمت تاریخی ودوم نزدیکی به کوه ودریا ودرنهایت بواسطه جذابیت های طبیعی وگردشگری ؛ بهترین فرصت سرمایه گذاری درزمینه های توریستی وتفریحی صنعت پاک گردشگری بوده وهست که بنابرنظرخیلی ازکارشناسان ، بهترین ومهمترین جایگزین «صنایع نفت وگاز» است. درمیان باید به گونه ای عمل کنیم که به فکرجیب یک سرمایه گذاروسرمایه دارکردن وی نباشیم بلکه هدف نهایی،  توسعه اقتصاد بومی وپیشرفت وضعیت اقتصادی مردم باشد.

سخن کوتاه می شود وبه این موضوع که حق شهروندان رامسری است اشاره خواهد شد که چرا باغ سی وسه هکتاری با اینکه ثبت سازمان میراث فرهنگی است اما پس ازگذشت سالهای متمادی ، این سازمان بزرگ که متولی اصلی بناهای تاریخی است درخصوص ترمیم وتعمیروبهسازی آن برنیامد ومانع تخریب معماری منحصربفرد این باغ نشد. مسلما این رفتاردرنظرمردم وجامعه شهروندی اقدامی غیرقابل گذشت بوده وخیلی سوالات شهروندان را بدون جواب گذاشته است. امیدواریم همانطوری که مسئولان امرازمجموعه هتل های آزادی رامسروچشمه های آب معدنی وآبگرم محوطه باغ سی وسه هکتاری بهره برداری مالی می کنند زین پس به خاطررضای خدا وکسب رضایت مردم با همکاری اعضای محترم شورای شهرومدیریت شهرداری به فکراحیا وساماندهی باغ یادشده باشند واین عمل را جزوظایف خویش قلمداد کنند.

واما درپایان به این خبرنیزاستناد کرده ویاد آورمی شود که مدیرکل میراث فرهنگی وگردشگری استان مازندران دراواسط سال گذشته بعد ازچند دهه به این نتیجه رسیدند که نگهداری باغ سی هکتاری به شهرداری رامسرواگذارشود وبرای این منظورتمامی مسایل مربوط به باغ ازجمله تملک اعتبارودارایی های ملی واستانی آن نیزبه شهرداری رامسرتعلق گیرد با این حال اگرچه هنوزاقدام خاصی صورت نگرفته است اما این اتفاق را به فال نیک گرفته ومنتظرعملکرد شهرداری درباغ سی وسه هکتاری رامسرخواهیم بود.«انعکاس»