یک دهه سکوت در برابر پل صفارود شهرستان رامسر

عباس روغنچی دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت، کاندیدای احتمالی شورای شهررامسر دغدغه هایی پیرامون سیما و منظر شهری و پروژه های در حال اجرا در سطح شهرستان دارد که به نوع خود قابل توجه است در این شماره در خصوص « پل نیمه تمام صفارود » سخن گفته که ماحصل آن تقدیم خوانندگان عزیز می شود .

البته اذعان می شود بخش اعظم پل ساخته شده اما از آنجایی که دهانه پل به سمت بازار سنتی رامسر منتهی می شود و آزاد سازی مسیر آن نیز به اعتبارات میلیاردی جهت خرید املاک بازاریان نیاز دارد ، در نتیجه چون خشت اول را کج نهاده اند حال شاهد چنین  تراژدی و فرجام تلخی در سطح شهر هستیم  که به واقع اگر هرچه زودتر وضعیت آن مشخص نشود باید گفت : شخصیت تاریخی و حیثیت شهر رابه بازی گرفته است ، چرا که طرح احداث این پل در قرارداد اولیه مقدر شده بود با اعتبار 980میلیون  تومان و ظرف کمتر از 2 سال به بهره برداری برسد .

این در حالی است که چون مراحل ساخت پل صفارود طی سالهای گذشته دچار فرسایش زمان گشته است لذا تا به امروز حدود 10 میلیارد تومان جهت ساخت آن هزینه شده و شنیده ها حاکی از این است که اگر املاک بازار سنتی در مسیر پل یاد شده به قیمت روز خریداری شود به طور یقین به اعتباری بالغ بر 5 میلیارد تومان بودجه نیاز است که مسلما آن هم باید از جیب بیت المال هزینه شود

ادامه مطلب را مطالعه نمایید 

اشاره :

عباس روغنچی شهروند رامسری ، دانشجوی مقطع کارشناسی رشته حقوق جزا و فوق دیپلم کامپیوتر است که با تکیه بر توانمندی های ذاتی و مدیریتی خود حدود 15 سال است در سمت های مختلف اداری به عنوان یک نیروی تاثیر گذار در دانشگاه علوم پزشکی تهران ، بیمارستان حضرت رسول (ص) ، بیمارستان  امام خمینی (ره) و بیمارستان دکتر شریعتی تهران  مشغول به کار بوده و در طول خدمت خود خدمات بسیاری برای هموطنان و شهروندان رامسری و دیگر شهرهای همجوار انجام داده که به نوع خود قابل توجه است و مردم نیز به پاس قدردانی ، همواره از وی به نیکی یاد کردند . مسلما براساس همین توانمندی ها بود که با رایزنی های مختلف توانست امتیاز احداث «دهکده سلامت »رابرای نخستین بار با همکاری دیگر مسئولان کشوری در سطح شهرستان رامسر کلید  زند ، طراحی که اگر چه محل ساخت آن جانمایی شد اما متاسفانه به دلایلی تا به امروز به دست فراموشی سپرده شده و مسئولان وقت نیز از آن غفلت کردند .

این شهروند رامسری ، دغدغه هایی پیرامون سیما و منظر شهری و پروژه های در حال اجرا در سطح شهرستان دارد که به نوع خود قابل توجه است در این شماره در خصوص « پل نیمه تمام صفارود » سخن گفته که ماحصل آن تقدیم خوانندگان عزیز می شود .

معمولا احداث تقاطع های همسطح و غیر هم سطح در سطح شهرها ، یکی از پروژه های مهم در طرح های توسعه شهری است و به نوعی می تواند ضمن رفع معضل ترافیک ، همچنین  به یک هویت منطقه ای تبدیل شود .

نمونه چنین تقاطع هایی زیر گذر و روگذر های اطراف میان آزادی تهران است که ضمن تسریع و روان سازی ترافیک شهری همچنین  به سند هویت شهری تبدیل شده و علاوه بر آن معرف معماری ایرانی – اسلامی است .

بنابراین از آنجایی که ورودی و خروجی هر شهری ، شخصیت آن شهر را به شهروندان و مهمتر ازآن به گردشگران و مسافران معرفی می کند و انتظار می رود مسئولان شهری در طراحی و جانمایی میادین ، تقاطع ها ورودی و خروجی های شهر ، با نگاهی مدرن و با تکیه بر قواعد معماری ملی و آداب و رسوم بومی متناسب با منطقه عمل کنند . متاسفانه چنین  عنصری در شهرهای غرب مازندران خاصه شهرستان رامسر ، کمتر مشاهده می شود و مسئولان وقت اگر هم اقدامی انجام داده اند به خاطر آنکه از تفکر و خرد جمعی استفاده نکرده و خود را دانای کل دانسته در نتیجه به یک بن بست رسیده اند که البته تبعات چنین تصمیم اشتباهی به زیان شهروندان و گردشگران بوده و هست نمونه چنین اقدامی ، طرح احداث «‌پل صفارود رامسر » است که عملیات اجرایی آن در سال 82 آغاز شده ولی با گذشت حدود 10 سال از مراحل ساخت آن ، هنوز به بهره برداری نرسیده است و اکنون ادامه سخت این پل به خاطر عدم بودجه و اعتبارات کافی متوقف شده است .

البته اذعان می شود بخش اعظم پل ساخته شده اما از آنجایی که دهانه پل به سمت بازار سنتی رامسر منتهی می شود و آزاد سازی مسیر آن نیز به اعتبارات میلیاردی جهت خرید املاک بازاریان نیاز دارد ، در نتیجه چون خشت اول را کج نهاده اند حال شاهد چنین  تراژدی و فرجام تلخی در سطح شهر هستیم  که به واقع اگر هرچه زودتر وضعیت آن مشخص نشود باید گفت : شخصیت تاریخی و حیثیت شهر رابه بازی گرفته است ، چرا که طرح احداث این پل در قرارداد اولیه مقدر شده بود با اعتبار 980میلیون  تومان و ظرف کمتر از 2 سال به بهره برداری برسد . این در حالی است که چون مراحل ساخت پل صفارود طی سالهای گذشته دچار فرسایش زمان گشته است لذا تا به امروز حدود 10 میلیارد تومان جهت ساخت آن هزینه شده و شنیده ها حاکی از این است که اگر املاک بازار سنتی در مسیر پل یاد شده به قیمت روز خریداری شود به طور یقین به اعتباری بالغ بر 5 میلیارد تومان بودجه نیاز است که مسلما آن هم باید از جیب بیت المال هزینه شود .

نگارنده معتقد است ساخت « پل صفارود رامسر » یک استثنا تاریخی در معماری دنیای معاصرات که می رود در کتاب گینس ثبت جهانی شود . چرا که حدود 10 شهردار ، 5 فرماندار ، 3 امام جمعه، 4 استاندار ، 3 هیئت دولت و 3 وزیر راه به خود دیده اما هنوز به سرانجام مقصود نرسیده است .

حال اگر مسئولان وقت بخصوص مدیریت شهری قصد خدمتگزاری صادقانه به شهروندان را در سر دارند که خواهند داشت ، امید می رود برای برون رفت از بلاتکلیفی و جلوگیری از صرف هزینه های بیت المال ، با طرح و تدبیر هوشمندانه وضعیت نا بسامان پل صفارود رامسر ، این میراث شوم را که حاصل کم تجربگی و عدم مشورت با مردم  و کارشناسان ذیربطبوده را سامان بخشد و اشتباه پاسخ ندهند زیرا سکوت امروز ، همصدایی با عملکرد ناصحیح گذشتگان است که بدون در نظر گرفتن تامین اعتبارات ملی ، کلنگی را بر زمین زدند که تاکنون جز هدر رفت سرمایه های مردمی و بلا تکلیفی و سر درگمی چیزی برای مردم به ارمغان نیاورده است .