از کلیات تا واقعیات شورای شهر رامسر

شهردار جدید، شهرداری رامسر را با صداوسیما اشتباه گرفته بود و همیشه نقش یک شهردار را خوب بازی می کرد و در پایان هم مانند فیلم های هالیوودی،«شهردار بزهکار» شناخته شد.هیچکس در این بازی از دادو بیداد های وکیل ، برای عزل شهردار مستفیض نمی شد تا اینکه ناچار شد به خود نقش متعلقه شورایی را بدهد.

اندی گذشت گزینه های زیادی برای پست شهردار معرفی می شد اما توسط شورا مناسب کار دیده نمی شد. گمان نمی رفت که عضو شورا دلش بخواهد شهردار شود ،اما نگذاشتند که بشود ،  به هر حال مهندس شهردار نشد.

آنقدر گذشت و گذشت تا اینکه بازرگانی هم پیدا شد گفت  میخواهم شهردار شهر شوم ، چون هم شهرداری بلدم هم علم شهرداری دارم وهم توی شهرداری ها کار کرده  ام!!!خدا را شکر می کنم که اگر هم شهرداری بلد نیستم همشهری که هستم و درد مردم شهر را خوب بلدم و با شورائیان بی درد و دغدغه هم صدا می شویم ،«تا حال که 5 نفر شور می کردند ، اکنون با هم می شویم 6 نفر خیال همه هم راحت می شود».

ادامه مطلب را بخوانید

شورای اسلامی شهر محل تبلور مدنیت اسلامی و مردم سالاری دینی است که منشآ خیر و برکت آن از قرآن کریم نشآت می گیرد .حال با این شرح حال ضمانتی است که تفکرات متعالی و اولیایی باید در آن دمیده شود. ظهور شورای شهر مرتبط به دیروز و امروز هم نیست ،و قانون هم نیست بخواهیم در آن نقشی داشته باشیم ویافردی خاصی را برای اجرای این قانون نسبت دهیم،. بلکه بر گرفته از آیات الهی است که باید آن را بخوانیم و به آن عمل نماییم. و باید این موضوع مهم را بدانیم که رسول خدا (ص) و اولیاى الهى، با وجود عصمت و اتصال به منبع لایزال وحى الهى و قوه تفکر و تعقل نیرومندشان به مشورت مى‏پرداختند. حال باید ببینیم که چگونه تعالیم این آیات شهر ترویج داده می شود.و پیرو آن سوال اینجاست اساسآ آیا جایگاه  شوراها با توجه به دوره های گذشته و حال سپری می شود کجاست،آیا از نظام عملکردی مناسب و سود مندی برخوردار هستند؟پرسش های فراوانی در مورد  نقاط قوت و ضعف آن بر روی زبان ها محاوره می گردد،آیا اهداف اصلی خود را پیدا نموده اند؟

در چند دهه اخیر شاهد حضور انسان های فرهیخته ایی بوده ایم که پا به صحنه خدمت گذاری برای عام مردم و رضای خدا برای رسیدن به جایگاه رفیع شورا ها دست پیدا نموده اند.اما چه شد که تحت شرایط زمان تغییر شخصیت دادندو از اصالت شورایی خود متمایز شده اند و به رفاقت بسنده کرده اند برای رسیدن به مادیات خود از معنویات اخروی بی بهره ماندند .تلاش نموده اند که درست شود اما نه اینکه درست نشد بلکه از مسیر اصلی خود  خارج شده اند .

6 سال فرصت برای شروع نمودن فرصت کمی نیست که به انسان اجازه ندهد از کنار آن راحت بگذرد و ناگفته ها را نگوید و ساکت بماند .از روز های اول شورا ها دوره سوم شروع می نمایم که مردم این بار بر خلاف دفعات قبل،به علم رآی دادند، غافل از آن که این علم ها در شهر های به این کوچکی نمی توانند در کنار هم سازگاری لازم را داشته باشند ، افرادی که خود را متدین و متخصص و متعهد به حلال مشکلات مردم  جای زدند شعار های زیبا اما بی محتوا سر دادند  از آن روز ها تا این روز ها هیچ قرابتی بین این بزرگواران ایجاد نگردید و همدلی و تفاهم و یکدلی این عزیزان مثال نزدنی است که می توان الگویی برای نسل های آینده شوراها باشد.همه فکر می کردند اگر چنین مجموعه ایی(دکتر،مهندس،وکیل،حسابدار و فرهنگی)در کنار هم قرار گیرند حداقل دیگر در هیچ زمینه ایی در شهر ضعف نخواهیم داشت .هر کدامشان به نوبه خود مدیران موفق و لایقی بودنداما برای مقاصد خود،نه برای عدالت خواهی مردم!!!

اوایل شکل گیری شورا با تمامی هم فکری ها و تعاملی که این عزیزان در کنار هم داشتند توانستند دامی برای تعیین شهردار ها بگذارند که در این بین« دام » ،سر کاری بود زیرا شهرداری از دل نظام مهندسی که حاضر شد به تمامی خواسته های شورائیان جواب مثبت دهد انتخاب گردید هر چند این جریان با خواسته های دکتر منافات داشت و به مذاق او خوش نیامد . اعضا آنقدر صبر نمودند تا از ندانستن مدیریت شهری مرد نظام مهندسی برای شهر دار شدن استفاده نا مساعد نمودند تا او را از راه آمده منصرف نمایند .

 مدت مدیدی از استعفای رفیق مهندس گذشت تا اینکه از دام قبلی،شهرداری راسخ،پیچیده،کاربلد توانست با جدیتی که در شهرداری های دیگر تجربه نمود ،نظر دوستان مردم سالار را جلب نماید .

شهردار جدید، شهرداری رامسر را با صداوسیمای جام جم اشتباه گرفته بود و همیشه نقش یک شهردار را خوب بازی می کرد و در پایان هم مانند فیلم های هالیوودی،« شهردار بزهکار» شناخته شد.هیچکس در این بازی از دادو بیداد های وکیل ، برای عزل شهردار مستفیض نمی شد تا اینکه ناچار شد به خود نقش متعلقه شورایی را بدهد.

اندی گذشت گزینه های زیادی برای پست شهردار معرفی می شد اما توسط شورا مناسب کار دیده نمی شد. فکر نمی کردیم که عضو شورا دلش می خواهد شهردار شود ،اما نگذاشتند که بشود ،  به هر حال مهندس شهردار نشد.

آنقدر گذشت و گذشت تا اینکه بازرگانی هم پیدا شد گفت که من هم شهرداری بلدم هم علم شهرداری دارم وهم توی شهرداری ها کار کرده  ام!.خدا را شکر می کنم که اگر هم بلد نیستم همشهری  که هستم و درد مردم شهر را خوب بلد هستم و با شورائیان بی درد و دغدغه هم صدا می شویم ،«تا حال که 5 نفر شور میکردند اکنون با هم می شویم 6 نفر خیال همه هم راحت شود».

عملکرد دوره اول و دوم شورا ها با اینکه از نظرتراز علمی در سطح پایینی قرار داشت اما همدلی و همفکری و پختگی اعضاهمه وهمه دست به دست هم داده بود تا نشان دهد که هرچه سطح علم در شوراها در شهر های کوچک بیشتر باشدمردم را به تعمق وا می دارد که نباید به علم تهی رای داد و اعتماد نمود .

هیچ گاه تصمیم فرد بر تصمیم جمع برتری و ترجیح داده نمی شودمهمترین امر برای رسیدن به جایگاه والای عدالت و معرفت در شورا ها خرد جمعی و پرهیز از مجادله بیهوده  است .هیچ پشتیبانی مطمئن‌تر از مشورت نیست.» زیرا مشورت باعث می‌شود که در شناخت موضوع دقت به خرج داده شود. چرا که آراء و نظرات گوناگون برای کشف واقعیت بکار گرفته ‌شود. اگر مقاصد شخصی هر فرد شورا را کنار بگذاریم و مسیر ناکجا آبادی که هر عضو شورا برای رسیدن به مادیات را می پیماید را به دور بیاندازیم آن وقت متوجه خواهیم شد که مسیر عدالت هموار خواهد و شهری خواهیم داشت که می توان از آن مدینه فاضله زمان یاد برد  اما  به حدی زیورات واهی چند روزه این دنیا را  با چشم طمع می بینیم که از رسیدن به حقایق معنوی و بصیرت الهی دور می شویم دوستان قبل از رسیدن به منزلت شورا خود را بدهکار مردم می دانستند حالا چه شده است که خود را طلب کار مردم می دانند و فکر می کنند که مردم باید به آن ها احترام بگذارند تا کارشان به سرانجام برسد تشته قدرتند و عاشق فخر فروشی.

این اواخر نیز برای پهن نمودن دام برای دوره بعد شوراها ، نوع بر خوردشان عوام فریب شده است، و سلام ها را با صدای بلند تقدیم مردم می نمایند،واقعآ همین بوده اید؟دوستان فکر می کنند مردم از روی اجبار بهشان سلام می نمایند محبوب روزگار شده اند.

طی دوران شش ساله شورا مصوبات کلانی صورت گرفته است اما بیشتر این مصوبات یا قابلیت اجرایی نداشتند و یا دوباره کاری یا موازی کاری دوستان بوده است و یا هم برای اهداف و مقاصد شخصی که از آن سود می بردند پی گیری شده است.

 به مدت 2 سال در این شهر به خاطر جدیت  در پی گیری برای برگزیدن شهردار ها ،شهرداری در شهر حضور نداشت و یا به صورت سرپرستی شهرداری اداره شد این یعنی تفاهم و چه قدر مدیریت شهری برای این عزیزان از اهم مسائل بود.

عدم هماهنگی بین اعضا موجب شد که فرصتهای بهینه فراوانی از دست برود . مشورت کردن چشمه هدایت است و هر کس به نظر خودش بسنده کند به خطر افتاده است. رویکرد به نظر دیگران از طریق مشورت باعث می‌شود به سمت حق و حقیقت که ممکن است در نظر فردی تو وجود نداشته باشد هدایت گردد. اما اگر استبداد به رأی ورزی و از نظرات و دیدگاههای دیگران خود را بی‌نیاز احساس کردن، ممکن است موضع جامعه را به مخاطره بیاندازد، چرا که اگر از یک زاویه محدود به موضوع نگاه کنیم، به نظر درست هدایت نمی‌شود.اما دوستان اغلب  ازقاعده  شورمستثنی   گشتند وتنها فکر نمودند .

غبطه می خورم به آن مردانی  الهی که برای محافظت ازاین مرزو بوم خود را در مقابل توپ و تانک دشمن قرار میدادند به عشق این که روزی میهنی آباد داشته باشند و سر افراز سرشان را بلند نگه دارند هر چقدر از عمرشان می گذشت برای رسیدن به عروج اعلاء تلاش می نمودند حال مقایسه قرار دهید با مردانی که امروز هر روز بر عمرشان می گذرد طمع و حرص آنان را برای رسیدن به مقام وحدانیت به دور نگه می دارد.

سوال اینجاست آیا به نظر شما  مردم فهیم شهرستان اعضایی که از دل نظام پزشکی و نظام مهندسی شهرستان  ،که خود این سازمانهای شهرستانی بیمار هستند،حسابداری که ازموضع قدرت تصمیم می گیرد و معلمی که به خاطر سلامتش به شهر آسیب می رساند ! وکیلی که نصف عمرش قهر می کند و یا برای خدمتش به مردم ناز می کند و آیا می توان از خد ماتشان بهره مند شد.؟

به داشتن قصاب محترمی که یک روزی عضو شورای محترم این شهر بود برای خدمتش به مردم از خود و زندگی خود می گذشت افتخار می کنیم و سرمان رابالا می گیریم و می گوییم آفرین افتخار مایی.

هیچ وقت تصمیم فرد نمی تواند به تصمیم جمع احاطه و تر جیح داده شود اما در این بین باید جمعی در کنار هم قرار گیرند که بتواند تعاملی بین شعارهای داده شده مانند شهر ایمن پاک و شاد را مرتفع سازد و بستر تحقق پذیری ایندست از شعارهای هموار سازند. در حال حاضر در کشور ما به دلیل شکل نپذیرفتن احزاب اسلامی درون محله ای  موجب آن شده که پایه و اساس شورا ها دچار لغزش و تزلزل باشد.به دلیل اینکه افرادی که پا به عرصه خطیر شورا ها می گذارند اصولا خودجوش و یا از طیفهای خاص شهری هستند که این اعضا به محض حضور در شوراها وام دار این طیف خاص می باشند که تصمیم سازی و تصمیم گیری فرد مورد نظر تحت شعاع آن طیف خاص قرار می گیرد.کاش فرصتی بود که احزاب اسلامی و مردمی با نظارت دستگاه های حکومتی در شهر ها شکل می گرفت و نهادینه می گشت تا این امر سبب شود که فرد قبل از اینکه پا به چنین عرصه های مهم شهری بگذارد شناسایی و از سلامت فرد ودرستی افکارو اهداف او برای دست یافتن به این جایگاه مردم مطلع می شدند.

در سیستم  فعلی ، فرد فی البداهه با برانگیختن عواطف و احساسات و با وعده و وعیدهای واهی وارد شوراها می شوند. و به محض  رسیدن به این جایگاه تغییر هویت می دهند و بر اساس مقاصد خود تصمیم و تدبیر می اندیشد در این بین مردم 6 روزه تصمیم می گیرند که اعضا شورا ها را انتخاب نمایند اما4 سال  و گاها 6 سال باید صبر نمایند و ببیندکه چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.هیچ گاه در برنامه ای راهبردی نقاط قوت و فرصت وشورای بررسی نمی گردد تا اینکه  در زمان بحران به نقاط ضعف و تهدید آن فائق گردد.بیشترین دودی که در اثر بد کار کردن سیستم نامنسجم شوراها به جامعه منتشر می گرددبه چشم مردم می رود .

ضعف در تفکر شورایی آسیب جدی به مدیریت شهری و شهردای می زند که ممکن است جبران این زیان سالها به طول بیانجامدو یا گاها تبدیل به یک اپیدمی گردد.

دربسیاری از کتابهای شهری و یا دست نوشته ها از رسیدن یک شهر به اوج شکوفایی شهری یعنی آرمانشهر یادآوری می شود. آرزوی هر جامعه ای تجلی اینگونه شهرهاست.و برای رسیدن به این مهم حاضر به پرداخت منابع اقتصادی زیادی هستند. اما نمی توانند به راحتی به این امر دست  پیدا نمایند. خداوند منان را شاکریم که بهشت شهری زمین را در اختیار ما قرارداده است بدون آنکه هزینه ای برای ساخت آن پرداخت نما ییم.حال ببینیم که چگونه از این هبه استفاده می نمایم .واقعا این حق است که  درنگهداری ارزشهای آن سستی و کاهلی به  خود راه دهیم و نتوانیم بنده ای لایق این موهبات الهی شویم.

 هر شهروندی که در رامسر زندگی می کند  قبل از رفتنش به آن دنیا شمه ای از بهشت جاویدان را تجربه می نماید. حال اگر شخصی به  مثابه شهدای ما معصومانه و لایق باشند به بهشت جاویدان راه پیدا می نمایند.اما هر چه از آرمانهای  شهدادور می شویم  هر روز بر طمع بعضی مردمان مقدس ماب بیشتر می شود و مالهای دنیوی را به پاداشهای اخروی ترجیح می دهند.و برای رسیدن به مسندهای قدرت از هیچ کس و هیچ خطای خود را مبرا نمی دانند و خود را محدود به اموال واهی دنیوی می نمایندو دوست هم ندارند حداقل نام نیکی از خود به جا گذارند.

در پایان هم جهت ارشاد این دست از عزیزان رهنمودهای گهر باربنیان گذار جمهوری اسلامی  امام (ره) را یاد آور می شویم که می فرمایند .مردم ولی نعمتان ما هستند و برای خدمت به مردم در این جایگاه هستیم.

امیداست درراه رسیدن به لقب شهرزیبا ی جهان کوشا باشیم که بی شک حق بی یقین ماست.