متن زیر اخیرا در یکی از نشریات دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف منتشر شده است
"نقطه سر خط"
آنها که می روند وطن فروش نیستند.آنها که می مانند عقب مانده نیستند.آنهایی که می روند ،نمی روند آن طرف تا مشروب بخورند.
آنهایی که می مانند نمانده اند که دینشان را حفظ کنند.
همه آنهایی که می روند سبز نیستند.همه آنهایی که می مانند پرچم به دست ندارند.
آنهایی که می روند ،یک ماه مانده به رفتنشان غمگین می شوند.یک هفته مانده می گریندو یک روز مانده به این فکر می کنند که ای کاش وطن جایی برای ماندن بود.و آنهایی که می مانند ،می مانند تا شاید روزی وطن را جایی برای ماندن کنند!!!
رفتن اگر به بهانه برگشتی پر ثمر و منشاء اثر بودن برای جامعه و هموطنان باشد بسیار ستودنی و بجا است.
کاری کنیم تا بماند
نه کاری کنیم تا بمانیم
احسنت. بسیار زیبا و هنرمندانه بود.
وطن یعنی به دشمن راه بستن / به اوج آریو برزن نشستن
وطن یعنی دو دست از جان کشیدن / به تنگستان و دشتستان رسیدن