نیک می دانیم که نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز همانند دیگر انتخابات های برگزار شده ، در بیش از سه دهه عمرانقلاب اسلامی با حضور پر شور و شعور مردم به پایان رسید ، ولی متاسفانه با ابطال انتخابات حوزه های تنکابن،رامسر و عباس آباد و عدم شفاف سازی لازم پیرامون آن توسط مسئولان و مقامات زیربط ، که این ابطال در طول سالهای اخیر کم نظیر و یا شاید بی نظیر بود باعث شد تا شادی 130 هزار نفر از مردم این منطقه که انتظار داشتند با رای خود مشت محکمی بر دهان دشمنان زده باشند پایدار نماند و آنها برای حدود 2 سال بی نماینده بمانند.
حال با این توضیح در روزهای اخیر شاهد بودیم که رییس شورای اسلامی شهرستان تنکابن اعلام کرد که در جلسه ای که میان شوراهای اسلامی سه شهرستان برگزار شد ،به اتفاق آراء تصمیم بر آن شد تا نامه ای خطاب به دکتر لاریجانی رییس مجلس تنظیم شود و از وی تقاضا شود تا شخصا مسئولیت نمایندگی مردم این دیار را به عهده گیرد و از حقوق آنها در خانه ملت دفاع نماید.
نگارنده و دیگر شهروندانی که در پای صندوق حضور داشته و با دلسوزی به شهر و وطن خود و پیروی از فرمایشات رهبری نسبت به حضور حداکثری در انتخابات رای خود را به صندوق انداختند ذکر نکاتی را بر این تصمیم ضروری می دانند و از بانیان این تصمیم انتظار دارد تا بدانها گوش فرا دهد.
انتظار می رفت که برای انجام این تصمیم بزرگ ،روسای شوراهای اسلامی سه شهرستان با مشورت از نخبگان جامعه و یا حداقل میان اعضا و روسای شوراهایی که نمایندگی شان را در شهرستان به عهده دارند بهترین ،بهینه ترین و سازگارترین تصمیم گرفته شود ولی نه تنها با اعضای شوراها بلکه برخی از روسای این شوراها نیز از اخذ تصمیم فوق اظهار بی اطلاعی می کنند و این جای نگرانی است.
انتظار می رفت که روسای شوراهای سه شهرستان به جای برداشتن این گام بزرگ و تقاضا از دکتر لاریجانی ،کمی ابعاد وجودی این تصمیم را بررسی نموده و از خود بپرسند ، آخرین باری که دکتر لاریجانی به شهرستان های تنکابن ،رامسر و عباس آباد آمده است چه تاریخی است ؟ و یا دکتر لاریجانی تا چه اندازه با مشکلات منطقه که حداقل آن مسئله استانی شدن این خطه است آشنایی دارد ؟ و یا ، آیا دکتر لاریجانی که به عنوان رییس مجلس شورای اسلامی ونیز نماینده مردم قم فرصت کافی دارد تا به منطقه تنکابن ،رامسر و عباس آباد سفر کند و از نزدیک به دردو دل مردم گوش فرا دهد تا بتواند به خوبی از عهده نمایندگی مردم این خطه بر آید و از حقوق آنها به نحو احسن دفاع نماید؟
روسای شوراهای اسلامی سه شهرستان؟
آیا نمایندگان شهرستانهای مجاور که به دلیل نزدیکی با مشکلات این منطقه آشنایی نسبی دارند نمی توانستند گزینه مناسبی برای این قضیه باشند؟
نگارنده معتقد است که یقینا این تصمیم شتاب زده و بدون مشورت در زمینه درخواست از دکتر لاریجانی به عنوان نماینده مردم شهرستانهای تنکابن ،رامسر و عباس آباد به ضرر آنها تمام خواهد شد و انتظار می رود نسبت به بررسی و تجدید نظر در آن اقدامات لازم صورت گیرد.
محمدرضا بهرامی
mtb_math@yahoo.com
به نظر من از هیچی بهتره
بدشم هرکی داعیه استان شدن غرب مازندرانو داره دستش درد نکنه خیلی خوبه ولی شک نکنید پشت این شعار دو نکته می تواند باشد یا صرفا یک شعار انتخاباتیه یا طرف از حمایت یک عده زمین خواران منطقه که از منافع عظیمی در مرکز شهرستان ها برخوردار هستند. ورگنه تجربه نشون داده هر نماینده ای ( بخصوص نماینده شهرستان های تنکابن و رامسر) که به مجلس میره تمامی اینها یادش میره و با ژیان میره تو مجلس با پرادو میاد بیرون.
ضمن تجربه نشان داده که داشتن نمایند در این منطقه با نداشتنش زیاد فرقی نمی کرده و همیشه با انظبات ترین افراد مجلس نمایند های این دو شهرستان بوده اند.
آفرین به این مطلب . به نظر من اگه از آقای احمدی نماینده منتخب نوشهر و چالوس میخواستند که این وظیفه رو به عهده بگیره خیلی بهتر بود . من خودم فقط و فقط به این دلیل به آقای احمدی رأی دادم که پیگیری استان شدن غرب مازندران رو جزء اولویتهای اصلیش گذاشته بود و هرجا هم که میرفت این رو اعلام میکرد .
اما یه نکته رو هم درباره انتخابات عباس آباد و تنکابن و رامسر بگم : به نظر من در اینجا حق آقای شریعت نژاد و نیز آقای مشایخی ضایع شد . چون تمام اعتراضات به آقای شمس بود و حتی اگر هم آقای شمس تخلفاتی کرده بود نباید کل انتخابات باطل میشد بلکه باید فقط آرای آقای شمس باطل میشد ( مثل بقیه شهرهایی که فقط آرای فرد متخلف باطل شد ) و نفر سوم یعنی آقای مشایخی جایگزین میشد و آقای شریعت نژاد و آقای مشایخی در دور دوم رقابت میکردند . با ابطال کل انتخابات شاید از آقای حجتی نیا احقاق حق شده باشه اما احقاق حق آقای حجتی نیا به قیمت ضایع شدن حق آقای شریعت نژاد و آقای مشایخی تموم شد .
با عرض سلام
همیشه بز دار سر شا یه دفعه هم گوسِند بوشو.
ای همه داشتیم چی کار مهمی انجام بابا الن نداریم!!!!
نداشتن یِه غصه داشتِن هزار غصّه!!