در آستانه انتخابات در کشور ،بسیاری از نامزدهای انتخاباتی ،وعده های رنگارنگی به مردم عزیز کشورمان می دهند.گروهی، از حل مشکلات کلان کشور صحبت به میان می آورند و گروهی دیگر برای اینکه از قافله شعار پراکنی ها عقب نمانند از وعده های شهری و شهرستانی سخن می گویند که صد البته برخی از این موارد مطروحه از پایه بی اساس است و بستگی به هشیاری مردم دارد تا به آن فریفته نشوند .
با این وجود مردم نیز با پیگیریهای مداوم و پرس و جوی زیاد از افراد دانا و معتمد ،نماینده اصلح خود را انتخاب کرده و بهترین انتخاب خود را به صندوق انداخته و در انتظار اقبال عمومی برای انتخاب نماینده مورد نظرشان می نشینند.
در این زمان سکانسی جدید آغاز می شود و نامزدی که سابقه درخشانی از خود بجای گذاشته و تبلیغات و وعده های بیشتر و بحق تری به مردم حوزه انتخاباتی اش داده و بیشتر مورد توجه قرار گرفته است ،نامش از صندوق آرا بیرون آمده و نماینده تمام مردم آن منطقه ،حالا چه شهرستان یا استان و یا کشور می شود و در یک کلام بعنوان فرد اصلح آن حوزه انتخابیه برگزیده می شود.
پس از انتخاب ، نوبت آن نماینده است تا به شعارهایش عمل کند و به آن آرزوهای مردم که رای شان را جلب کرده است بیاندیشد و پاسخ مثبت دهد .
بالطبع این خواسته مردم که نماینده ها باید به وظایفشان در دوره انتخابشان به عنوان نماینده مردم عمل نمایند بحق و قانونی است و این رویه ادامه می یابد تا زمان قانونی تصدی گری نماینده متبوع به اتمام برسد و این گذار همچنان ادامه می یابد و باز مردم به دنبال اصلح میگردند.
در این یاداشت نگارنده قصد دارد تا افکار عمومی را به سمتی دیگر هدایت کند که در این دگر دیسی به کلی فراموش شده است و باید این موضوع را نیز به آن پروسه اضافه کرد تا شاکله دموکراسی موجود کامل شده و قسمتهای معیوب آن ترمیم گردد.برای پرداختن به آن به انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در اسفند 90 می پردازیم و از مخاطب عزیز می خواهم تا با دقت به آن توجه نماید.
یقینا نماینده فعلی تک تک خوانندگان این مطلب ،شعارهای گوناگونی برای انتخابشان در مجلس هشتم به مردمان حوزه انتخابی شان داده اند .حال باید پرسید آیا شعارهای نماینده شهرستان تان را در حافظه سپرده اید .چه تعداد از این شعارهای محقق شده است و چه تعداد از آنها فقط در حد حرف باقی مانده است؟
آیا نباید انتظار داشت که پس از گذشت حدود 3 سال و اندی از انتخابش ،با مردم شهرستان انتخابی اش ،جلساتی همچون زمان انتخاباتش داشته باشد و پاسخگوی مدت حضورش در مجلس باشد. جای انتظار است از مردمی که نماینده شهرستانشان را با امانت دادن رای خود به آنان بر کرسی مجلس شورای اسلامی می نشانند و هم اکنون عملکرد وی را در این دوره حضورش در مجلس بررسی نمایند و کارهایش را مورد ارزیابی قرار دهند.
آیا دور از ذهن است تا مردم از نماینده ای که به حق ،از حقوقشان در مجلس شورای اسلامی دفاع کرد، مورد تشویق قرار دهند و از نماینده ای که با شعارهای پوچ و توخالی به مجلس راه یافت و از بیت المال برای تصاحب کرسی مجلس استفاده کرد و مردم حوزه انتخابی اش را فراموش کرد مورد بازخواست قرار گیرد و مطالبه حق و حقوق شود.
بهر حال این نکته حائز اهمیت باید مورد توجه تمام نامزدهای انتخاباتی نهمین دوره مجلس شورای اسلامی و دیگر انتخاباتها قرار گیرد تا همیشه خود را مدافع حقوق مردم بدانند و مدام مردم را مطالبه گر بخوانند و با این ذهنیت که اگر به شعارهایشان عمل ننمایند مورد توبیخ قرار خواهند گرفت وعده دفاع از حقوق مردم را بدهند. به امید آن روز/
دگردیسی : به فرآیند زیستی‌ای گویند که طی آن یک جانور، پس از زاده شدن یا از تخم بیرون آمدن، جسماً تکامل و دگرگونگی یابد به گونه‌ای که این تغییرات که برآمده از رشد و تغییر یاخته‌ای هستند، در شکل و ساختارش بسیار آشکار و نمایان باشد، مانند آن‌چه که در دگردیسی پروانه یا قورباغه بر سر آنها می‌آید.
حال اگر در طرز تفکر و بینش قدیم به دنیای جدید در مغز افراد این دگردیسی بوجود نیاید شاکله طرح ها و پروژه ها از اساس دچار اختلال شده و شیرازه بعضی ها در هم می پیچد. باشد تا با چشم باز تری به واقعیت های موجود در جامعه امروز شهرستان رامسر توجه کنیم. کجا بودیم و به کجا رسیدیم و تا کجا باید برویم!!!!!