آیا زمان آن نرسیده است که فکری اساسی کنیم؟

خوشبختانه در شهری زندگی می کنیم که مملو از نعمتهای خدادادی نظیر جنگل های سرسبز، دریای مواج، کوههای سر به فلک کشیده و انواع اقسام گیاهان و جانوران نادری است که نیاز به توضیح مکررات نگارنده نیست و هر شخصی که حداقل یکبار از این قطعه بهشت زمینی خدا دیدن کرده باشد بر مطالب فوق الذکر مهر صحه می گذارد.

در عوض چه بد مردمانی هستیم که شکر نعمتهای خداوندی که ، این همه زیبایی را خلق کرده به جای نیاوریم. قطعاً با شرایط اقتصادی و وضع معیشت جامعه ما چه بسا مردمانی هستند که آرزوی دیدن و استفاده از این فضای بکر و مناطق سرسبز را دارند ولی شرایط برایشان مهیا نیست. با این وجود وبا توجه به تلاشهای مستمر و دلسوزانه اهالی قلم شهرستان ،گهگاهی نواقص و کاستی ها و مشکلات عدیده شهر را لیست می کنند ولی متاسفانه با مسئولیتی مواجه هستیم که گویا این دغدغه ها برایشان ارزش یک پول سیاه را نیز ندارد.

روزی با شرایطی خاص، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در بیاناتی گفتند هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا بزنید. اگر این جمله را با شرایط کنونی شهرستانمان بسنجیم باید بگوئیم هرچه فریاد داریم باید  بر سر مسئولین بی مسئولیت و مدیران نالایق شهرستان بزنیم تا بدانها بفهمانیم که مشکلات شهرستان جدی است و سر در زیر برف کردن چاره کار نیست.

جالب آنکه پوزخند بارها و بارها این مشکلات را گوش زد نمود ولی متهم به عدم تشخیص مصلحت و عدم کرنش قلم، زبان تند و تیز و همراه شدن با جریان آب دست آویز منتقدانش بود. ولی با این وجود با توجه به عهدی که در آغاز این پوزخندگاه بسته شد از هر کوششی برای درج و پیگیری مشکلات شهرستان دریغ نخواهم کرد چه آنکه هر که دست از جان بشوید، هرچه در دل دارد بگوید.

حال با این وجود مروری کلی به بعضی از سنگلاخ های پیش روی شهرستان که هم اکنون باعث شده تا با آبرو و حیثیت شهر بازی شود می زنیم.

مشکل اصلی و کلی که اکنون شهرستان به آن مواجه است و به قول حافظ" عجب نقلی است نتوان حل نمودش این معما را" شده است دستگیری شهرداران شهرستان است ، که با توجه به اینکه قریب 20 روز از دستگیری شان می گذرد هیچ منبع رسمی حتی شوراهای شهرستان به خود اجازه ندادند تا اطلاع رسانی دقیقی راجع به این آبروریزی انجام دهند و از مردمی که در روزهای برف و باران و با مشقت فراوان پای صندوق های رأی حاضر شدند و منتخبین خود را به صندوق انداختند عذرخواهی رسمی نمایند. متأسفانه افکار عمومی عملکردهای ناصواب و سکوت معنادار اعضای شوراهای شهر ،راجع به موضوع فوق الذکر را توهین تلقی نموده و حاضر نخواهند شد به راحتی از آن بگذرند و این موضوع در آینده به ضرر شهرمان تمام خواهد شد . وجود اختلاف و چند دستگی در خود شورای شهر نیز مصداق کاملی از عدم دلسوزی شان برای آبادانی این شهر خواهد بودزیرا  سوالی که مطرح می شود اینست که چگونه منتخبینی که برای بقاء خود دل نمی سوزانند تضمینی برای دلسوزی پیشبرد اهداف عالیه و ترقی شهری که ملقب به عروس شهرهاست را در سر داشته باشند .

مسدود کردن تنها کمربندی شهرستان در هفته های گذشته ، عدم پیشرفت  هتل معهوده ، عدم توجه و اختصاص بودجه کافی و کامل برای استفاده و سرمایه گذاری و جذب توریست، وجود ابزار قمار در مناطق پلاژهای ساحلی و استفاده آن در ملاعام، عدم معرفی و سرمایه گذاری برای کوه مخروطی شکل و تاریخی مارکوه، دزدیده شدن مکرر کابلهای مخابراتی و تلویزیونی بر روی این کوه که مردم شرق شهرستان را با مشکلاتی مواجه کرده است، تخریب جنگلها و کوهها به بهانه ساخت فرودگاه و هزاران مشکل دیگر که امروزه عروس شهرستان را به پیرزنی عجوزه تبدیل کرده است نمی تواند پیامهای خوبی برای مردم باشد. مردم بادقت و تمرکز کافی مشکلات را رصد می کنند و عدم پیگیری و حل آنها را برعهده مدیرانی می دانند که روزهای خود را با صرف چای و قهوه در دفاتر گرمشان و پایان هر ماه با فیش های حقوقی که حاصل دسترنج همین مردم است سپری می کنند.

مدیران گرامی، برادران عزیز و احیاناً خواهران ارجمند، تا دیر نشده آماده شوید تا با دلسوزی تان و همت همین مردمی که امرار و معاشتان را تأمین می کنند همتی دیگر کنید تا روزی نشود که خدای نکرده هم تر بسوزد و هم خشک. بیایید پیمان خون ببندیم تا پای جان در برابر شهرمان مسئولیت پذیر باشیم که فردا زنگ حساب است و پاسخ.