در عصری که از آن با عنوان فن آوری اطلاعات یاد می کنند برای تحلیل مسایل مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نمی توان به ابزارها و وسایل ارتباط جمعی بی توجه یا کم توجه بود. وجود مطبوعات و وسائل ارتباط جمعی که امروزه اشکال سنتی آن به شدت دچار تغییر و تحول شده، از جمله ضرورتهای اجتنابناپذیر جوامع انسانی است و این مهم به گونهای با زندگی روزمره شهروندان پیونده خورده که فقدان آنها مانند نقصی بزرگی در روند همزیستی اجتماعی انسانها تلقی میشود. نقشی که رسانه به طور عام در توسعه زیرساختهای اجتماعی در جوامع گوناگون انسانی ایفا مینماید، انکارناپذیر بوده و شاید به جرأت بتوان گفت که هرگونه توسعه بدون در نظر داشتن سهم رسانه ابتر خواهد ماند.
نشریات محلی نیز یکی از گروههای مهم مطبوعاتی محسوب می شوند. به اعتقاد بسیاری از محققان ، آینده متعلق به رسانه ها و نشریات بومی است و قدرت اثر بخشی آنان بسیار بیشتر از سایر گروه رسانه های همجنس خود می باشد. دانش آموختگان علوم ارتباطات معتقدند نشریات محلی به دلیل کارکردهای ویژه خود در حوزه مسایل بومی عمده ترین نقش را در شکل گیری رفتارهای اجتماعی در پایه ای ترین سطح خود دارا هستند و در نحوه قضاوت و عکس العمل مردم در سطوح ملی و بین المللی نیز از این رهگذار به شکل غیرمستقیم نقش آفرینی می کنند.. رکن اساسی نشریات محلی را محتوای آن تشکیل میدهد، هر چند که قطع و اندازه، رنگآمیزی، عکس و صفحهآرایی هر یک نقشهای تعیینکنندهای در جذب مخاطب میتواند، داشته باشد. در نشریه محله باید به این سه اصل توجه کرد، 1. اطلاعات محلی 2. خبرهای محلی 3. راهنمایی.
انتشار نشریات محله در ظاهر کار آسانی جلوه میکند، اما به واقع کار دشوار و درعین حال اگر به صورت حرفهای و تخصصی انتشار یابد در آموزش شهروندان، بالابردن فرهنگ زیستی و بهسازی مناسبات اجتماعی تأثیر شگرفی خواهد داشت. یکی از مهـــم ترین نیازهای روزنامه نگاران مطبوعات محلی، داشتن دانش کافی درباره گزارشاتی است که ارائه می کنند.
با توجه به آثار به جای مانده و وجود مستندات تاریخی منطقه ی رامسر نیز به نوبه ی یکی از کانونهای علم آموزی در گذشته بوده است. اساتید ،نویسندگان و شعرای بسیاری در این منطقه وجود داشته اند. تعدادی از این افراد آثار گرانبهایی نیز از خود به جای گذاشته اند. روزنامه نگاری و شب نامه نویسی نیز مثل سایر امور در رامسر متداول بده است.
با این وجود و با توجه به افزایش قشر تحصیلکرده و وجود ذهن های فعال کنکاشگرو چشمهایی که به دنبال حقیقت موضوع هستند،کمبود مطبوعات محلی در سطح شهرستان به چشم می خورد.با توجه به لهجه مردم شهرستان رامسر و شهرستانهای همسایه و فرهنگ و تمدن در سطح این منطقه عدم وجود نشریات و جراید محلی که در زبان و رسوم این منطقه ریشه دوانیده باشد بسیار به چشم می خورد(نشریاتی که آداب و رسوم ،فرهنگ ،زبانزدها و... را به نمایش بگذارد.).امید است مسئولین ذیربط خصوصا با پیگیریهای افراد بومی ،مسئولین اداره ارشاد و با حمایت فرمانداری در این سطح نیز بتوانیم فعالتی در خور شهرستان داشته باشیم.
سلام
ممنون از این که به وبلاگ من سر زدید. از با راهنمایی خوبتون متشکرم...من چون از بیشتر اقوامم رامسر ساکنن برام جالبه اطلاعاتی از این شهر زیبا رو تو وبلاگتون بخونم...
پایدار باشید...
پوزخند
داری به کی پوزخند میزنی؟
هان؟
با سلام-تهیه وتنظیم روزنامه محلی با نگارش زبان گیلکی حرکتی روبه جلو و پیشرفت است.اما کاریست بس دشوار و خواندن ان برای مخاطب دشوارتر .علی ایحال امیداست دراین راه موفق باشید.مضافا اینکه تحقق این مهم نافی تهیه روزنامه های محلی به زبان فارسی یا طرح دردهای مبتلابه مشترک همه ایرانیان و.....نمیباشد
با سلام
امیدوارم موفق باشید.
با عرض سلام
در صورت تمایل می توانید به مطلبی با عنوان (نویسندگان و روزنامه نگاران قدیم در شهرستان رامسر) را در وبلاگ رامسر شهر دریا و جنگل مطالعه فرمایید. علاوه بر آن در سال گذشته قرار شده بود یک صفحه به لهجه رامسری از گویش گیلکی منطقه در نشریات ادواری انجمن اهل قلم رامسر نوشته شده و توزیع گردد.
با تشکر
محمد ولی تکاسی
سلام
لینک دادم بهتون
سپاس
با سلام مجدد
اگر اطلاعی ندارید پس چطور حرف کاربری با نام "رهگذر" رو تایید می کنید؟
اگر ادعای مطالبه خواست مردم را دارید، خواهش می کنم به خاطر منافع خودتان سکوت نکنید!!!
...
.....
....
اقای ررررررررررر
سلام
لطفا خود را معرفی و شماره تماس بذارید تا با هم صحبت کنیم
نمی دونم هدفتان از طرح این حرفها چیه
منتظرتان هستم
بگذارید ابتدا به دردهای مشترک که همه ی ایرانیان به آن مبتلا هستیم پرداخته شود ، سپس به مسائل بومی سر بزنیم . تازه شاید با حل و فصل موضوعات اساسی مسائل دیگر هم کمتر شود . ایران برای همه ی ایرانیان ...
ای خوشا بر من که من ایرانیم
فارغ از هر جنگ و هر ویرانیم
جنگ من جنگ خرد باشد عزیز
من حیا دارم ز هر شمشیر تیز
جناب آقای بهرامی - با سلام. شما باید بدانید که ما هیچ نشریه فرهنگی به زبان بومی نداریم و درخواست شما هم به دلایل فراوان عملی نخواهد شد. راستی دوست عزیز ما مازندرانی هستیم نه گیلکی. لطفا تحت تاثیر زبانزدهای اشتباه قرار نگیرید. موفق باشید.
سلام دوست عزیز
باید بگویم من متاسفانه بعقیده نیستم
1 ما در زندگی یا باید جاده صاف کن باشیم و
2 خوشبختانه ما خود را مازندران نمی دانیم/ما گیلک هستیم از نوع رامسر/توصیه میکنم مطالعه تان را راه قومیت های شمال اعم از طبری دیلمی و گیلککنید
موفق باشید
با سلام
مطلبتان را روی سایت خودم قرار داده ام