لطفا مسئولین در عمل خادم شهدا باشند!
با حمد و سپاس الهی امسال اربعین حسینی در شهرستان رامسر حال و هوای دیگری داشت.
با ابتکار امام جمعه محترم و همراهی همه هیئت ها و مساجد و حضور گرم و پرشور مردم شهرستان رامسر اجتماع عاشورائیان در میدان امام خمینی (ره) تشکیل شد.
کسانی که نتوانسته بودند در جمع راهپیمائیان اربعین حسینی در کربلای معلی حضور داشته باشند توانستند با حضور جسمشان در میدان امام رامسر و روحشان در جمع عزاداران کربلای معلی بار دیگر پیوند امت و ولایت را در تاریخ ثبت نمایند.
نوای دلنشین مداحان شهرستانی به همراه مداح مهمان از جلوه های زیبای این مراسم بود.
اما حضور دو لاله پر پر شده در کربلای ایران با عنوان شهیدان گمنام حال و هوای دیگری به مراسم بخشید .
بار دیگر خاطرات سال های دفاع مقدس و پیوند امت و امام را تجلی بخشید.
امروز خیابانهای رامسر یکبار دیگر نمایش پیوند امت و رهبر و میثاق با آرمانهای انقلاب بویژه پاسداشت یاد شهیدان و فراموش نشدن راه آنان توسط مردم خوب و شهید پرور این شهر را به نمایش گذاشت.
یامان دیگری بر گلزارهای شهیدان این شهرستان افزون گشت.
فضای معطری در جوار بزرگترین مرکز علمی و پژوهشی شهرستان (دانشگاه آزاد اسلامی )بوجود آمد و توفیقی نصیب دانشجویان و اساتید و کارکنان دانشگاه گردید که هر روزه از بارگاه ملکوتی دو شهید قدم گذارند و کلاس درس و تحقیق را با تاسی از اراده پولادین شهیدان آغاز نمایند.
باید به همه دست اندرکاران این برنامه آفرین گفت و بویژه ریاست محترم دانشگاه و ستاد تفحص شهدا تشکر ویژه بعمل آورد و بر حضور پرشور مردم خوب و فهیم این شهرستان سلام و درود فرستاد که مهمان خود را ویژه پذیرایی کردند و چنین انتظاری هم از مردم بود.
از اینکه توفیق یافتیم همانند قطره ای در این دریای پرشور جریان یابم خدای بزرگ را سپاسگزاریم.
بجز نا هماهنگی کوچک در نحوه تشییع شهدا و عدم رعایت وقت اجرای برنامه ها ،همگی عالی بود.
انشالله این اجتماع عاشوراییان در سال های آتی با رفع نواقص ،بهتر و پرشور تر برگزار گردد(آمین).
شاید نکته ای که امروز همه میزبانان شهدا را رنجیده خاطر کرد تکه ای از صحبت های سردار سرافراز اسلام سردار باقر زاده در موضوع اجازه ندادن تدفین شهدا در باغ روبروی مصلی توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در طول دو سال گذشته بود .
همه می دانند که در این قضیه فقط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قصور نکرده است.
بلکه بعضی از مسئولین شهرستان رامسر بویژه شورای اسلامی بیش از همه باید پاسخگو باشد.
برای جا ماندگان از قافله شهدا و مردم شهید پرور و رزمنده پرور این شهرستان جای بسی شگفتی است که آیا مسئولین شهرستان که در مراسمات مختلف با نام و یاد شهید سخن می گویند و در هفته دفاع مقدس لباس بسیجی می پوشند و چفیه به گردن می اندازند و خود را خادم شهدا می دانند در عمل هم اینگونه اند؟
آیا آنگونه که ظاهر می شوند در دل هم ایمان دارند؟
برای نگارنده که تلخی ها و شیرینی های دوران دفاع مقدس را به یاد دارم و در آن دوران به عنوان خادم رزمندگان در جهت اعزام و یا رفع مشکلات خانواده رزمندگان و یا پیگیری جراحت و درمان آنان و یا در مراسمات شهدا و... توفیق خدمت داشته ام و یا در مناطق عملیاتی در کنار آنان بوده ام کوتاهی و یا نامردی بعضی از مدیران را دیده ام و برای انقلاب دَم فرو بستم و گذشتم و تکه ای از آن را در دوسال گذشته در هفته دفاع مقدس در جمع مدیران گفتم و تحمل نکردند و جلسه گذاشتند و تهمت زند و خود را مبری داشتند!بسیار سخت بود دوباره شنیدن صحبت های سردار باقر زاده را !
آقایان مسئولین پاسخگو باشند.
برای جلب سرمایه گذاری یک سرمایه دار قطری کل استان را بسیج می کنند و در فرودگاه رامسر مراسمی همانند سان و رژه بر پا می کنند دسته گل به گردن سرمایه داری می اندازند !و در هتل چند روزی پذیرایی می کنند !عالی ترین مقام استان را به استقبال می آورند ! و چیزی هم عایدشان نشد!
و یا برای جلب سرمایه گذاری یک شرکت سرمایه گذاری به استان ها دیگری مهمانی می روند و چند روز کارهای شهر را تعطیل می کنند !وعده می دهند و راه فراهم می آورند!
آنها چه سرمایه بزرگتری از شهدا سراغ دارند که در پس بازی های سیاسی بین شورا و شهرداری و سازمان گردشگری و سکوت سایر مقامات شهرستانی مردم این شهرستان از این سرمایه با ارزش و گرانقدر محروم می نمایند!؟
از تدفین دو شهید در یک ملک دولتی که انهم به برکت خون شهیدان بدست آمده است ممانعت به عمل می اورند و خود را خادم شهدا می دانند ؟!
آیا امروز دیدند که مردم برای دیدار با شهید گمنام چه کردند و تابوت او را می بوسیدند !
آیا مسئولین می دانند که حداقل انتظار مردم از دادن رای به آنها و سپردند مسئولیت به آنها در شهر چیست؟
در مقابل ارزش های انقلاب کج اندیشی ،کوته فکری ، سیاسی کاری ،سنگ اندازی و ادای افکار روشنفکری بدور از حقیقت را نکنند.!
انشالله حرکت امروز باعث شود مسئولینی که در انجام وظایف خود کوتاهی کرده اند توبه کنند و با تصمیم قاطع و سریع و محکم ، دِین خود را به مردم و شهدا ادا کنند.
آیا برای مردم این شهرستان مایه تاسف نیست در شهری که نیمی از وسعت جغرافیایی آنرا طاغوت غصب کرده بود و به برکت انقلاب اسلامی آزاد گشت و امروز سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و بنیاد مستضعفان تولیت آنرا بر عهده دارند حاضر نیستند به اندازه محل دفن دو شهید زمینی در اختیار شهدا قرار دهند؟
پس میراث فرهنگی ، کدام میراث را نگهداری می کند؟و بنیاد مستضعفین از کدام مستضعف دفاع می کند؟
آیا مسئولین فکر نمی کنند که پایه های صندلی مدیریتی آنها بر خون شهدا استوار است و حقوق ماهیانه آنها از قبل ایثار شهدا باقی مانده است؟
اینجانب از همه خانواده های معزز شهدا ،رزمندگان ،بسیجیان ،مردم شهید پرور و آزاده شهرستان رامسر تقاضا دارم به منظور پاسداشت از یاد شهیدان و فرهنگ آنان و انتقال فرهنگ شهید و شهادت و بلکه ایجاد موزه فداکاری های زن و مرد این شهرستان در سال های دفاع مقدس واگذاری زمینی مورد نیاز در بهترین نقطه شهر (محل مورد نظر کمیته تفحص شهدا)را از مسئولین شهرستانی مطالبه نمایندو مسئولین امر را نیز به جمله از بنیانگذار و امام شهیدان جلب می نمایم.
"به مسئولین محترم جمهوری اسلامی برای چندمین بار سفارش می کنم و این نصیحت و سفارش همیشگی است که قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانند و در شرایط کنونی و آینده دور ،اولویت را به این عزیزان و کسانی بدهند که در راه اسلام خون داده اند و مبارزه کرده اند و بشدت از بهانه جوییی و سنگ اندازی و مانع تراشی و کاغذ بازی که مانع رشد آنان و ملت دلاور ایران است خود داری ورزند.هشتم اردیبهشت 1365
جمشید حجتی نیا
نگاهت را عوض کن جناب حجتی نیا
جناب سردار حجتی نیا ، از جنابعالی انتظار نگاه بهتر با مفهوم شهید و شهدا می رفت . بیان از این دست که شهدا در باغ سی هکتار دفن شوند کمک به ارزش ها نمی کند . نگاه جنابعالی عین نگاه آدمهای هست که اثر حضور یک بی حجاب است در مجلس عزا.آب تنی کردن با کت شلوار است در دریا ،
اقای حجتی نیا شما با لباس نظامی تان در عروس فرزندتان شرکت می کنید و دورباشد در این قیاس از همه عزیزان یا با لباس مشکی در عروسی ها حضور می یابد و به جای شادی کردن گریه می کنید. به قطع و یقین چنین نمی کنید.
چون حضرتعالی برای هر مکان تعریف خود را دارید و دارد. و شان شهدا اجل از آن هست بازیچه سیاست بازی ها ی برخی از افراد شود. آیابهتر نیست شهدا را در قبرستان دفن کنم تا حرمتها امامزادگاه با متولیان را همگی داشته باشیم ، چرا پیشنهاد دفن شهید را در مصلی را نمی دهید ؟ مصلی که می شود نمایشگاه مبلمان. یا جلوی درب یا اتاق هر مدیر اداره تا به یاد شان بیفتد که میزی که بر آن تکیه زدند از خون شهدا ست . ذهن خیانت در امانت اموال عمومی خطور نکند .
کار ی نکنید مراکز شاد را به سمت ناشاد گرایش دهید و به شرایطی برسیم که دیگر حرمتها به یکباره فرو بریزد. و آنگاه نه از با غ نشان ماند نه باغبان . بگذارید حرمت شهدا ، ورشادتهایشان با جوانان سخن بگویند نه گرفتن فضای محدودی تفرجگاههایشان ، اگر یکبار حرمت بریزد ، دیگر حرمت ریزیها پایان نخواهد داشت .به احترام شهدا دیگر این نظرات دیگر پیگیر نباشید .
جناب سردااار حجتی نیا آیا اطلاع دارید که همین بنیاد مستضعفین برای دادن سند به همین مردم مستضعف 40 تا 70 درصد قیمت زمین را میخواهد؟اگر این مردم مستضعف نیستند پس شما بفرمایید این بنیاد از کدام مستضعف حمایت میکند؟
با نظرات سردار عزیز موافق نیستم زیرا بیاد شهدا بودن و عطر افشانی یاد و نام شهدا فقط در دفن آنان در جای جای شهر و نصب بیلبورد و ... نیست . بیایم از اسم شهدا سوء استفاده نکنیم و بدین وسیله اهرمی برای بدست آوردن مطالبات خود دست و پا نکنیم.
چرا بعضی از آقایان دوست دارند توسعه را مغایر با ارزش ها نشان دهند
دوست عزیز ارزش های شهدا با دفن آنها در فلان باغ ارتباطی ندارد مبارزه با فقر و فساد و رانت خواری حفظ ارزش هاست
شهدا هر جا که باشند حفظ حرمت آنان واجب است . البته نه در حرف چه من کارمند باشم و چه بقیه .فعلا با آن فاصله زیاد داریم ( یعنی عامل بودن )
مکان دفن شهید باید مقدس شود و مقدس بماند . نه اینکه در مکان پارک و تفرجگاه که حرمت حفظ نشود و چه بسا که گاهی اوقات ابتذال دیده می شود . در پارک شهید انصاری چابکسر آیا واقعا حفظ حرمت می شود و.... خدایا ما را ببخش
-
و اما یک مطلبی دیگر : به قول قدیمی ها مردم بنده ی شکم نیستند ولی حفظ حرمت عزاداران در پایان مراسم در دانشگاه آزاد حفظ نشد و برای صرف غذا آنان را به پیاده روی خیابان هدایت نمودند .!!!می شد بهتر عمل کرد . خداقوت به همه
بنده کاملا مخالف دیدگاه سردارحجتی نیا هستم باتوجه به زحماتی که ایشان برای جنگ کشیدند وحقیرنیزاززیردست اورهسپارجبهه ها شدم وحالا ماها رانمی شناسد وسراغ ماراهم نمی گیرد که بگذریم ولی جناب سردارجبهه ها،شهدا بانیت پاک وبا طهارت وبا غسل وباوصیت نامه ای که همش درآن سخنان امام ،خدا ،ائمه ومردم موج می زد وعند ا... و فقط برای او ولاغیرجنگیدند وبه شهادت رسیدند چیز دیگری نبود،حقیر توفیق داشتم درسه عملیات پرخطر وتا شهادت نیزرفتم ولی این مطلب رانیزمی فهم ومی توانم بد وخوب راازهم تشخیص دهم،ازنام شهدا وایثارگران به عنوان ابزارسیاسی بهره نبریم بگذارید نام وهدف مقد س آنان برای همه نسلها باقی بماند وجای این بزرگواران نه درباغ 30هکتاری ونه دردانشگاه ونه درمکانی دیگر،هریک ازشهدا راباید برای آنان مقبره ومناره ساخت وبه عنوان یک تقدس ازآنان درمکانی مشخص همچون گلزارشهدا یاد کرد..عزیزدلم مردم بیدارند وبااین بازیها خودمان رازیرسئوال نبریم...به درود سردار
تدفین شهدا در هر جایی مناسب نام و حرمت شهدا نمی باشد شان و ارج آن سبکباران بیشتر است از منازعات شما سیاسیون که به فکر نام و نشان خود از هر راهی حتی عدم رعایت حرمت شهیدان هستید. باغ سی هکتاری باغی دولتی نیست دولت هرچه دارد از ملت است دولت بدون مردم معنی ندارد کمی به جای احساس از عقل بهره بجوئئد و با توجه به سابقه باغ سی هکتاری و بودن آن به عنوان تفرجگاه ، ایا جایگاه شهدا انجاست. دانشگاه یک مکان فرهنگی و ادم سازی است و حضور شهیدان بر معنویت ان می افزاید. به امید ان روزی که منافع ملت و نظام را اصلح بر منافع و امیال شخصی بدانیم.
حرف‌هایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی‌گوییم..
و حرف‌هایی هست برای نگفتن، حرف‌هایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی‌آورند.
حرف‌های شگفت، زیبا و اهورایی همین‌هایند و سرمایه ماورایی هرکس به اندازه حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد،
حرف‌های بی‌تاب و طاقت‌فرسا، که همچون زبانه‌های بی‌قرار آتش‌اند و کلماتش هر یک انفجاری را به بند کشیده‌اند؛
کلماتی که پاره‌های بودن آدمی‌اند.