مردم ایران داشتند زندگی خودشان را می کردند که ناگهان طرح هدفمندی یارانه ها به میان آمد. اصل طرح، البته بسیار خوب بود: یارانه باید هدفمند می شد تا حق به حقدار برسد و مصرف نیز در کشور بهینه شود.
پیشتر البته تلاش هایی در این زمینه شده بود تا قیمت ها واقعی و یارانه ها ، اندک اندک حذف شوند. از زمان دولت هاشمی و سپس در دوران خاتمی ، قیمت بنزین را سالانه 10 درصد گران می کردند تا بی آن که فشاری به مردم وارد شود ، در یک بازه زمانی چند ساله ، اندک اندک ، قیمت ها واقعی شود.
اما در سال 84 ، مجلس اصولگرای هفتم ، "طرح تثبیت قیمت ها" را بر اقتصاد ملی تحمیل کرد و افزایش تدریجی متوقف شد. حداد عادل ، رئیس مجلس وقت، در آن زمان از این طرح به عنوان عیدی مجلس به مردم یاد کرد و گفت: هر کس از کنار ماشین من رد می شود، به خاطر این طرح تشکر می کند.
ناگهان اما همه چیز عوض شد و طرح هدفمندی یارانه ها ظاهر شد. قیمت ها که قبل از آن با رشد اندک سالانه افزایش می یافتند در این طرح افزایش جهشی یافتند. قیمت بنزین که به ازای هر لیتر 100 تومان بود ، در مرحله سهمیه بندی و هدفمندی ، ناگهان 400 تومان شد و قیمت آزادش نیز سر به 700 تومان زد.
دولت در قبال این گرانی انفجاری، یارانه نقدی را پیش کشید و با دادن 45500 تومان به هر ایرانی ، کوشید در دخل و خرج خانوارها ، ایجاد تعادل کند اما نشد که نشد!
مردم داشتند زندگی شان را می کردند و افزایش تدریجی قیمت ها هم در اقتصاد ملی و معیشتی مردم، مساله ای قابل پیش بینی و قابل تدبیر بود هر چند که گرانی همواره مردم را می آزرد و همچنان هم می آزارد.
ماجرای یارانه نقدی اما قوز بالای قوز شد. از یک طرف ، منابع دولت که باید صرف ساختن کشور می شد را هدر داد و از طرف دیگر ، دردی از مردم دوا نکرد چه آن که اکثر مردم ، بیش از آنچه می گرفتند ، در قالب قبض های برق و آب و گاز و ... باز می گرداندند.
اگر افزایش قیمت ها ، به همان صورت تدریجی پیش می رفت ، ولو آن که سرعتش را هم اندکی بالا می بردند ، هدفمندی یارانه ها ، هر چند در زمانی طولانی تر ، اما با تلفات کمتری سر و سامان می یافت و نیازی هم نبود که بخش عمده ای از پول کشور را خرد کنند و یارانه بدهند و دست مردم را به سوی دولت دراز نمایند.
این ، بدترین وضعیت برای توسعه اقتصادی و رشد دموکراسی در یک کشور است که همه مردم مستمری بگیر دولت باشند.
یارانه نقدی اشتباه تاریخی و راهبردی دولت قبل بود و خاری در گلوست که نه می توان فرو بردش و نه آن را در آورد.
این اشتباه ، اما در دولت کنونی هم به نوع دیگری در حال تکرار است و آن ، "توزیع سبد کالا" ست. البته اگر قرار باشد که بین توزیع پول و توزیع کالا، یکی را انتخاب کنیم ، با توجه به تورم زا بودن پول نقد ، کالا ، حتماً گزینه بهتری است اما اصل قضیه زیر سوال است. اگر احمدی نژاد با توزیع پول ، دچار اشتباه شد ، روحانی هم با توزیع کالا همان خطا را تکرار می کند.
البته در اصل کمک به فقرا در قالب هایی مانند سبد کالا و ... شکی نیست و باید تقویت هم بشود ولی این که هر دو ماه یک بار ، در سطح عمومی ، روغن و برنج و تخم مرغ توزیع کنند، اساساً چه نفعی دارد؟
احمدی نژاد ، تعهدی به نام یارانه نقدی برای دولت ایجاد کرد و حالا که خودش هم نیست ، این تعهد دامنگیر دولت است و دولت جایگزین ، با خواهش و التماس از مردم می خواهد که انصراف دهند. سبد کالا هم ، در فردایی نه چندان دور ، همین وضعیت را خواهد داشت و همین دولت یا بعدی، برای حذف آن ، دچار مشکل خواهد بود.
انتظار می رفت دولت روحانی ، با بهبود تدریجی وضعیت اقتصادی ، معضل یارانه نقدی را اندک اندک حل کند ، نه این که تعهد دیگری بر دوش بودجه عمومی به نام سبد کالا بنهد. لا اقل ، برای این که مشکل در آینده قابل مدیریت باشد ، ای کاش دولت برای سبد کالا ، سقف زمانی مشخص می کرد و می گفت: چون الان به خاطر فاز دوم ، مردم تحت فشار هستند ، این طرح به مدت مثلاً یک سال اجرا می شود.
و پایان سخن این که: کار دولت ها ، تدبیر امور و توسعه زیرساخت هاست تا خود مردم بتوانند در بستری که فراهم شده ، زندگی خود را با عزت و آبرومندی تأمین کنند و در این میان ، اگر نیازمندی هم بود ، دولت و مردم کمکش کنند ، نه این که دولت نفت بفروشد و از مردم پول بگیرد و بعد آن را به قسمت های مساوی تقسیم یا به مرغ و تخم مرغ تبدیل کند و پخش نماید. دولت ، نه بانک است و نه تعاونی مصرف. دولت ، دولت است. عصرایران ؛ جعفرمحمدی
با سلام امیدوارم دولت محترم آمار دقیقی از اشخاص حقیقی که از گرفتن یارانه انصراف داده اند ارائه نمایند
کسوت ، جوانی و بهارهای شیرین و لحظه های گرانبها و نایاب عمر است که با گذشت زمان به سرعت سپری شده است. پیشکسوت فردی است که عمر شیرین و گرانبهای خویش را در راه هموار ساختن پستی وبلندی ها وآباد نمودن دل های ویرانه و خراب با سربلندی و افتخار به پایان رسانیده است.
پیشکسوت فردی است که مهر و محبت را با تمام وجود به دیگران هدیه و بهترین رفیق و انیس و مونسی شایسته و مناسب و مطمئن است. پیشکسوت فردی است که بدون آزار و اذیت و بدون هیچ توقع و انتظاری،بدون وابستگی و دلواپسی و دلبستگی به دنیای مادی از خط شروع یعنی بخل و حسد و خشم و کینه و نفرت و انتقام،آوازه و شهرت و پست و مقام با سربلندی و سرافرازی گذر نموده،اکنون میرود که از خط پایان بدون شرمندگی گذر کند،از این رو پیشکسوت چون گوهری کمیاب وبا ارزش است زیرا با مشقت و تحمل سختی های فراوان و نثار نمودن خود در راه جانان به شناخت و آگاهی و معرفت رسیده است.
(( بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سر بلندی بر آسمان توان زد ))
در راستای تقدیر از پیشکسوتان ورزش شهرستان رامسر، هیات کوهنوردی و کشتی گیله مردی در اقدامی نیک و در راستای پاسداشت و نکوداشت جایگاه کسوت در ورزش با پهلوان حاج رمضان حسن نژاد پیشکسوت ورزش و جانباز جنگ تحمیلی در منزل ایشان دیدار نمودند. در این دیدار اعضای هیات های کوهنوردی و کشتی گیله مردی حضور داشته و با اهداء لوح از این ورزشکار سالهای دور تقدیر نمودند. برنامه دیدار از پیشکسوتان ورزش شهرستان در دستور کار این هیاتها وجود دارد و ماهانه این کار زیبا انجام خواهد شد.
در ضمن تصاویر این دیدار در وبلاگ نظر شمشادی موجود می باشد.
سلام خوبی؟
خوشحالم به وبلاگت اومدم،دوست دارم شما هم بیایید به ما سربزنید و نظر بدید
دوست داشتی تو سایت نوشتن با من همکاری کنی لطفا پیغام بزار
.
راستی سایت رتبش تو گوگل خیلی زیاده تو گوگل بنویس فتوکده میبینی کسایی که مارو لینک کردن تو گوگل اسمشون میاد بالا.پس اگر دوست داشتی وبلاگت رتبه بگیره مارو لینک کن حتما.مارو با نام اس ام اس و عکس لینک کن و بهمون خبر بده.
.
منتظرتم[قلب]
.
بعد از ورود به سایت آدرس اصلی رو میبینید که لدفااااااااا اونو لینک کنید
فردا با پست های ویژه روز مادر و روز زن بروز خواهیم بود.